Όσιος Μελέτιος

Εγεννήθη  το  1035  μ.Χ.  εις  το  Μουταλάσκι  Καππαδοκίας.

᾿Εδυσκολεύετο εις το σχολείο, έχων μεγάλη πίστι επήγε κι᾿ έθεσε την κεφαλήν του κάτω από αγία τράπεζα προσευχόμενος. ῞Οταν τελείωσε η θεία λειτουργία διάβασε μία φορά την Βί ωδή Μωϋσέως και την έμαθε απ᾿ έξω. 15 ετών ήτο, οι γονείς του του έλεγαν διά γάμο, ο άγιος έφυγε και ήλθε εις μοναστήρι εις Κωνσταντινούπολι, έγινε μοναχός εκεί. Μετά 3 έτη επήγε εις Θεσσαλονίκην διά να προσκυνήση τον άγιον Δημήτριον ο οποίος του εφάνει καθ᾿ οδόν ως νέος και του είπε να υπάγη εις το μοναστήρι του ῾Αγ. Γεωργίου εις Θήβα διότι εκεί του ετοίμασε ο Θεός κατοικία. ῏Ηλθε και έμεινε αγωνιζόμενος πρόθυμα και ταπεινά, με ένα τρίχινο ῥάσο, νηστεύων και αγρυπνώντας τις νύκτες όρθιος ώστε επρήσθησαν τα πόδια του. ᾿Επήγε εις ῾Ρώμην και ῾Αγίους Τόπους διά προσκύνημα και επέστρεψε εις μονή ῾Αγ. Γεωργίου. Μία φορά τον πείραξε μία γυναίκα, αφού την ήλεγξε, έκανε 40 ημέρες άσιτος και ένα έτος έγκλειστος εις το κελλί του.῞Οταν είχε αρρωστήση και του έφεραν γιατρό ο άγιος προφήτευσε ότι ο γιατρός σε 3 ημέρες θα πεθάνη, όπως και έγινε. ῾Ο μαθητής του (ιερομόναχος Μάρκος) ετελεύτησε, οι μοναχοί είπον εις τον άγιον. «Διέταξε τον μαθητή σου Πάτερ να κάμη στίχο να του ψάλωμεν». ῾Ο ῞Αγιος είπε εις τον νεκρόν· «Τέκνον μου Μάρκε ευλόγησον», και ο νεκρός εσήκωσε το δεξί του χέρι άνοιξε τα μάτια του και ευλογήσας σταυροειδώς είπε· «Ευλογητός ο Θεός κ.λ.π.». ῞Υστερα εκοιμήθη πάλι. ῾Ο μοναχός Νικόδημος εμποδίζετο από τον άγιο να γίνη ιερεύς ως ανάξιος. Κρυφά επήγε και εχειροτονήθη, όταν επέστρεψε διέταξε ο άγιος και εξέδυσαν τα άμφιά του, αυτόν δε έβαλαν εις ένα λάκο ως τιμωρία. ᾿Επήγαν μερικοί και τον έβγαλαν, του έδωσαν άμφια και εφόρεσε. ᾿Ενώ εβάδιζε ο Νικόδημος έπεσε κεραυνός και τον κατέκαυσε.

Προφήτευσε τον θάνατο της κόρης ενός θηβαίου. Μετά 28 έτη επήγε εις το όρος Μυθοπόλεως ᾿Αττικής (όπου σήμερον είναι το Κριεκούκι και Μάζι της Μάνδρας) εις την μονή των ᾿Ασωμάτων. ῾Ο ηγούμενος αυτής έδωκεν εις τον άγιον το μονύδριον του Σωτήρος Χριστού. ῾Η αγιότητά του έγινε παντού γνωστή, ήλθον και εμόνασαν εκεί άνω των 100 μοναχών. ῾Η μονή έγινε Λαύρα. Και ίδρυσε και 24 ασκητήρια (παραλαύρια) όπου εζούσαν κοινοβιακή ζωή. ῾Ο βασιλεύς ᾿Αλέξιος Αί Κομνηνός (1079- 1105) έστειλε 10.000 χρυσά φλωρία διά ανάγκας μονής. ῾Ο όσιος ευχαριστήσας εκράτησε μόνο 422, όσα είχε ανάγκη. Με την προσευχή του έσωσε τον ᾿Ακέξιο Κομνηνό κινδυνεύοντα να νικηθή εις πόλεμο με τους Κομάνους (εις Θράκη) και του είπε να μη πολεμήση με τον τύραννο της Κρήτης Καρίκη διότι σύντομα θα πεθάνη. ο βασιλεύς υπάκουσε. ῾Ο άρχων Κασταμονίτης ήρχετο εις άγιον, ενώ ο δούλός του εβάδιζε οπίσω του και ετοιμάζετο να τον φονεύση, εφάνη ο άγιος Μεέτιος και εφόβισε τον δούλον, ώστε δεν έκανε τον φόνον. ῞Οταν ήλθον εις τον άγιον ήλεγξε ο άγιος τον δούλον λέγων·

«Πρόσπεσον εις πόδας του κυρίου σου και είπέ την αμαρτίαν σου ότι ηθέλησας να τον φονεύσης ταλαίπωρε, εάν θέλης να σε συγχωρήση ο Θεός ίνα μη κολασθεής αιώνια».

῎Ηρχοντο θηβαίοι να ιδούν τον άγιον, ένας έλεγε· «Τι περισσότερο θα μού ειπή, εγώ γνωρίζω τας γραφάς». ῞Οταν «Σύ τέκνον γνωρίζεις όσα ήθελον να σου ειπώ και δεν χρειάζεσαι διδαχήν». ῎Αλλοτε ήλεγξε ένα μοναχό διατί αμαρτάνει με γυναίκα και εμπορεύεται, ο οποίος μετενόησε και εξομολογήθηκε και εκύρηττε παντού το προορατικόν χάρισμα του αγίου. ῞Ενας νέος μοναχός, μετέφερε με τα ζώα μονής οίνον, καθ᾿ οδον μία γυναίκα τον παγίδευσε διά να αμαρτήση μαζί της, αυτός την έδιωξε με ύβρεις· ο άγιος όταν τον είδε του είπε ότι έπρεπε με πραότητα να την σωφρονίση και όχι με ύβρεις. ῏Ηλθον ποτέ πολλοί προσκυνηταί, ο τραπεζάρης έλεγε εις τον άγιον ότι τα ολίγα παξιμάδια και όσπρια δεν είναι αρκετά διά τράπεζα. ῾Ο άγιος είπε και τους εφιλοξένησαν με αυτά· μετά ολίγας ημέρας χριστιανοί με φορτωμένα ζώα έφθασν εις την μονή. ῾Ο άγιος είπε εις τον διακονητή της τράπεζας· «῞Υπαγε ολιγόπιστε να ιδής πόσον σίτον μας ανταπέδωσε ο Κύριος διά την ελαχίστη εκείνην φιλοξενία». ῞Ενα χειμώνα τους τελείωσε το λάδι, ο άγιος ευλόγησε το δοχείο ελαίου (πιθάρι) καί, το λάδι δεν έλειπε έως την άνοιξη!! Μία ημέρα του έφεραν ένα σταμνίον οίνου να το ευλογήση διά να πιούν, τους είπε και το έσπασαν και είδον ότι μέσα ήτο ένα νεκρόν φίδι. Κάποιος είχε βλασφήμους λογισμούς και εντρέπετο να τους εξομολογηθή. ῾Ο άγιος του είπε ότι εάν δεν είπή τους πονηρούς του λογισμούς δεν θα ωφεληθή από την επίσκεψί του, εκείνος τότε εξωμολογήθη. Προείπε σεισμόν ο οποίος έγινε του ῾Αγ. Νικολάου. Πυρκαϊά εις το δάσος έπαυσε με την προσευχή του,καί ύδωρ ανεύλησε όταν εκτύπησε με την ῥάβδο του. ῞Ενας μοναχός από τη μονή Δαφνίου έμεινε ολίγον πλησίον ῾Αγίου, θέλων να επιστρέψη έκρυψε ένα σκαπτήριον διά να το λάβη μαζί του· ο όσιος του είπε·

«῞Υπαγε όπου θέλεις, διότι η βασιλεία των ουρανών βιάζεται και οι βιασταί αρπάζουσι αυτήν - εμείς δεν βιάζομε ουδένα- όμως φέρε το σκαπτήριον όπου έκρυψες εις την πέτρα διά να μη γίνη σκάνδαλο». 70 ετών (τό 1105 μ.Χ.) ενώ τα πόδια του είχον πληγές με σκουλήκια εκοιμήθη εν Κυρίω. ᾿Ετάφη εις την βόρεια πλευρά του ναού τών

᾿Ασωμάτων. Το 1140 μ.Χ. η μονή του είχε 300 μοναχούς.