Όσιος Κόπρις

Η μητέρα του τον εγννησε έξω από την μονή ῾Αγ. Θεοδοσίου Κοινοβιάρχου (εις Παλαιστίνα) όταν την εδίωκον οι Τούρκοι. ᾿Επειδή εγεννήθη επάνω εις την κοπριάν ωνομάσθη Κόπρις. Οι μοναχοί το νήπιον το έφερον εις την μονή. Μία αίγα από το ποίμνιον ενός βοσκού, έφευγε μόνη της και ήρχετο εις την μονή και εθήλαζε ο Κόπρις κάθε ημέρα. ῎Εγινε μοναχός, διά τας αρετάς του ήτο αγαπητός εις όλους και εις τον μέγα Θεοδόσιον. Μία φορά εύρε αρκούδα εις τον κήπον η οποία έτρωγε τα μαρούλια. 

Λέγων· «Δι᾿ ευχών του αγίου Πατρός μου Θεοδοσίου» έπιασε το ζώο από το αυτί και το έβγαλε έξω. Ουδέποτε το θηρίο ήλθε εις τον κήπο. Μετέφερε άλλοτε ο όσιος ξύλα από το δάσος και μία αρκούδα εδάγκωσε τον όνο εις το πόδι. Με την ευχή του αγίου Θεοδοσίου εκράτησε το θηρίο λέγων· «Δεν σ᾿ αφήνω, θα μεταφέρης εσύ τα ξύλα μέχρι να γίνη υγιής ο όνος». ᾿Εφόρτωσε εις το θηρίο τα ξύλα και τα μετέφερε. ῎Εγινε ιερεύς. Μετά τον θάνατο του ῾Αγ. Θεοδοσίου εμφανίζετο ο Θεοδόσιος εις τον Κόπριν και συνέψαλλον. 

Είπε πρίν από τον θάνατό του τα εξής· «᾿Ιδού αδελφέ Κόπρι ο καιρός έφθασε, ελθέ προς ημάς εις τον ετοιμασθέντα τόπον της αναπαύσεώς σου». ῾Ο Κόπρις αποχαιρετήσας τους μοναχούς απήλθε εις Κύριον 90ετών.