Α
Βιογραφία
Εγεννήθη εις το χωρίο Ζαγκλιβέρι της Θεσσαλονίκης, διά να μη τον φονεύσουν έγινε Τούρκος, και εβίαζε την ᾿Ακυλίνα να τουρκεύση , αλλά δεν εδέχετο. Την έφεραν οι Τούρκοι, εις τον κριτή και εράβδιζον λέγοντες ότι εάν δεν τουρκεύση θα την θανατώσουν. ᾿Εκείνη τους είπε· «Να αρνηθώ τον Χριστόν μου; τί θαύματα της πίστεώς σας να πιστεύσω; ᾿Εσείς βρωμείτε ακόμη ζωντανοί». ῏Ω του θάρρους της αγίας!!! Τότε συνέ-χισαν να την ραβδίζουν ώστε την αφήκαν ως νεκρά.
Τήν εφόρτωσαν εις ένα χριστιανό και την έστειλαν εις την μητέρα της. Με πολλή βία και πόνο η αγία είπε εις την μητέρα της· «᾿Εκείνο το οποίο μού παρήγγελες να φυλάξω, την ομολογία της πίστεώς μου, το εφύλαξα». Σηκώνοντας τα χέρια της εδόξασε τον Θεόν και παρέδωκε την ψυχήν της, το άγιο λείψανο ευωδίαζε συνεχώς έως την ώρα του ενταφιασμού. Την νύκτα ένα ουράνιο φως έλαμψε εις τον τάφον της.
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον
Ἀκυλίναν τὴν θείαν ἀνευφημήσωμεν, οἴα θεόφρονα κόρην καὶ Ἀθληφόρον Χριστοῦ, τὴ ἀγάπη γὰρ αὐτοῦ πίστει ἠνδρίσατο, καὶ καθεῖλε τὸν ἐχθρόν, δι' ἀγώνων ἱερῶν καὶ δόξης τυχοῦσα θείας Χριστῷ τῷ Λόγῳ πρεσβεύει, ἐλεηθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ζαγκλιβέριον χαίρει εν τη αθλήσει σου, η σε βλαστήσασα κώμη ως άνθος εύοσμον, Ακυλίνα του Χριστού καλλιπάρθενε· συ γαρ ενήθλησας στερρώς, και εδέξω εκ Θεού το στέφος της αφθαρσίας, εκδυσωπούσα απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.