Όσιος Γεράσιμος ο Νέος

Βιογραφία
Εγεννήθη το 1509 εις τα Τρίκαλα Κορίνθου (Πελοποννήσου) από γονείς Δημήτριο και Καλή της οικογενείας Νοταράδων (ήσαν απόγονοι των Παλαιολόγων). ῎Ελαβε χριστιανική μόρφωσι, μαθητεύσας εις το σχολείο.
῎Επειτα το 1527-1530 επήγε εις την Ζάκυνθο δια να συνεχίση τας σπουδάς γνωρισθείς με τον μοναχό Παχώμιο. ᾿Επί 2-3 έτη περιοδεύει όλα τα γνωστά μεγάλα μοναστήρια της ῾Ελλάδος και Μ.᾿Ασίας έως Πόντου. Το 1532-1537 ευρίσκεται εις τό ῞Αγιον ῞Ορος, κατά παράδοσι έγινε μοναχός μεγαλόσχημος και ασκήτευσε εις το κελλίον του ῾Αγ.Θεοφίλου του Μυροβλήτου εις Καψάλα (ο άγιος Θεόφιλος ήτο εν ζωή ότε, το κελλίόν του τιμάται εις τον ῞Αγιο Βασίλειο, σήμερον η δεξιά χείρ του αγίου Θεοφίλου ευρίσκεται άφθαρτος, σώα, με δέρμα εις την ῾Ι.Μ.Παντοκράτορος, το υπόλοιπον άγιο λείψανο ευρίσκεται εντός του ῾Αγ.Βήματος (είς κελλί αγ.Βασιλείου Καψάλα) και δεν έχει γίνει από το 1548 ανακομιδή). Εις την ῾Αγία ῎Αννα (῞Αγιον ῞Ορος) σώζεται επίσης το σπήλαιον όπου ασκήτευσε ολίγον ο άγιος.
Από το 157-1548) ευρίσκεται εις Πανάγιον Τάφο ΚΗΙΧ εις ῾Ιεροσόλυμα και διακονεί ως κανδηλανάπτης αφού έκανε διάφορα ταξίδια και προσκύνησε εις Σινά και Αίγυπτο. ᾿Από τον πατριάρχη ῾Ιεροσολύμων Γερμανό χειροτονείται ιερεύς. Με ευλογία Πατριάρχου επήγε εις το Σαραντάριο όρος νηστεύων και προσευχόμενος επί 40 ημέρες.
Από το 1548 έως 1550 ευρίσκεται εις Κρήτη εις τοποθεσία Βρυσών ᾿Αποκορώνων Χανίων και άλλους τόπους του νομού Χανίων. Το 1550 ξαναγυρίζει εις Ζάκυνθο εις σπήλαιο ερημικό εις ῞Αγιο Νικόλαο Γερακαρίου ασκητεύων και εν συνεχεία εις άλλο σπήλαιο πλησίον της μονής Κρημνών εφημέρευε εις τον ναό του ῾Αγ. Λαζάρου διδάσκων τον λαόν και θαυματουργών.
Το 1554-1560 ο άγιος επήγε εις ᾿Αργοστόλιον Κεφαλληνίας εις το σπήλαιον όπως και σήμερον σώζεται. Πλήθος λαού ήρχετο εις τον άγιον να ακούση την διδαχή του και να εξομολογηθή έτσι ο άγιος επήγε εις το όρος Αίνου, τόπον ῾Ομαλά, εις χωρίον Βαλασμάτα εις το ερημοκλήσιον της κοιμήσεως Θεοτόκου ανακαινισθέν από τον ιερέα Γεώργιο ο οποίος παρεχώρησε εις τον άγιον διά να το κτίση μονή (παραχωρητήριον 1- ΣΕΠΤ. 1561).
Οι πρώτες μοναχές ήσαν οι αδελφές του ιερέως Γεωργίου. ᾿Εκτίσθη νέος ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κελλία, φρέαρ, εφύτευσαν ελαίας και αμπέλι, ο άγιος ιδιοχείρως έσκαψε πηγάδι εις το οποίο έως σήμερον κατά την λιτανεία της εορτής του το ύδωρ ανυψώνεται έως του χείλους και έπειτα κατέρχεται εις την θέσιν του.
Επωνόμασε τη μονή «Νέα ῾Ιερουσαλήμ» ο αριθμός μοναζουσών έφθασε 25, κατέ- στησε το κοινό βίο Σταυροπηγιανή μονή εξαρτωμέ-νη δηλαδή από το Πατριαρχείο Κων/πόλεως. ῞Ενα έτος έγινε ανομβρία, ο λαός ήλθε εις τον άγιον και επαρακαλούσε να προσευχηθή. ῾Ο άγιος τελικώς εδέχθη και προσευχηθείς έβρεξε. Προγνωρίσας το τέλός του, ζήσας 19 έτη εις την μονή την 15 Αυγούστου 1579 εκοιμήθη εν Κυρίω. Κατά ανακομιδή 20 Οκτ. 1581 ευρέθη άφθαρτον, ενεταφιάσθη πάλι κατ᾿ εντολή του επισκόπου Γαβριήλ και μετά 8 μήνας βί ανακομιδή εγένετο και ευρέθη πάλι ευωδιάζον, ακέραιον, άφθαρτον ως την σήμερον φαίνεται φέρων όλα τα αισθητά σημεία της αγιότητος και ενεργών θαύματα εις δόξα του εν Τριάδι Θεού.
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Αὐτόμελον.
Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν, ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.