Άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία

Ησαν εκ της πόλεως Αιγαίς Κιλικίας, γονέων Ζηνοβίου και Θέκλας, ο Ζηνόβιος ήτο ιατρός, μετά τον θάνατον των γονέων του διεμοίρασε εις πτωχούς την περιουσίαν του και εκήρυττε το ευαγγέλιον, ιατρεύον τους ασθενείς δωρεάν. Δι᾿ αποκαλύψεως Θεού εχειροτονήθη επίσκοπος Κιλικίας. 

Ο άρχων της γειτονικής επαρχίας όνομα ᾿Ινδός, έχων την γυναίκα του ασθενούσα με καρκίνο, ουδείς ιατρός την εθεράπευσε, είδε εις τον ύπνον του κάποιον και τον διέτασσε να υπάγη εις τον Ζηνόβιον. ᾿Ελθών με την σύζυγό του εις τον άγιον, εθεραπεύθη, επίστευσαν και εβαπτίσθησαν. Πολλούς ασθενείς σταυρώσας με το σημείον του Σταυρού και επικαλούμενος τον ΚΗΙΧ εθεράπευσε. Εις τον διωγμό του Διοκλητιανού 290 μ.Χ. ομολογεί και βασανίζεται από τον έπαρχο Λυσία. 

Ενώ ξέουν τον άγιον η αδελφή αυτού Ζηνοβία με θάρρος ήλεγξε τον Λυσία. ῎Εβαλον και τους δύο εις σιδερένιο κρεββάτι και κατέκαιον αυτούς, έμειναν αβλαβείς, έπειτα εις λέβητα ύδατος και βράζουν τους αγίους Ζηνόβιο και Ζηνοβία. ῾Η θεία χάρις διεφύλαξε, διέταξε ο Λυσίας να θανατωθούν· ωδήγησαν από πόλιν, προσευχομένων των αγίων φωνή εκ του ουρανού προσεκάλεσε εις την αιωνιότητα και έκοψαν τας κεφαλάς των. Οι ιερείς Γάϊος και ῾Ερμογένης ενετεφίασαν αυτούς.