Άγιοι Μάρτυρες Ιουλιανός και Καισάριος

Εις τον διωγμόν του Κλαυδίου βασιλέως Ρώμης (268 μ.Χ.) ο διάκονος Καισάριος εκ της ᾿Αφρικής ελθών εις την πόλιν Ταρακινή κατεπάτησε τας ειδωλολατρικάς θυσίας, φυλακίζεται, σύρεται κατά γής. Προσευχηθείς εις τον ναόν του ᾿Απόλλωνος έπεσε εκ θεμελίων θανατώσας τους εκεί ειδωλολάτρας. ῾Ο ᾿Ανθύπατος Λεόντιος ιδών αυτό επίστευσε και εβαπτίσθη, αφού εκοινώνησε από τον ιερέα ᾿Ιουλιανό, ευθύς παρέδωκε την ψυχήν του καθώς εζήτησε από τον άγιο Καισάριο και αυτός επροσευχήθη δι᾿ αυτό. 

Ο άρχων Λοξώριος τον ᾿Ιουλιανό και Καισάριο διέταξε και έβαλον εις σάκκους διά να ριφθούν εις την θάλασσα. Οι άγιοι επροφήτευσαν ότι θα θανατωθή από το φίδι, το οποίον έγινε μετά δύο ημέρας. Αφού εβύθισαν αυτούς εις θάλασσα και ετελειώθησαν, οι ιερείς Ευσέβιος και Φίλιξ κατά θεία προσταγήν παρέλαβον από την ακτή τα άγ.λείψανα και ενεταφίασαν πλησίον της Ρώμης. Συνελήφθησαν όμως από απίστους και αθανατώθησαν, άγγελος ωδήγησε τον ιερέα Κούαρτο εις τον τόπον μαρτυρίου αυτών και τους ενεταφίασε.