Θαύμα εις μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους

Εις τους χρόνους βασιλέως Νικηφόρου Βυτανειάτου (1078-1081) ο Μοναχός Ευθύμιος -εις τον τόπον όπου σήμερον είναι η μονή Δοχειαρίου- έκτισε ναόν του ῾Αγ.Νικολάου και κελλία διά τους μοναχούς της συνοδείας του. ᾿Ελθών ο ανεψιός του Ευθυμίου πλούσιος από Κων/πολι, έγινε μοναχός τ᾿ όνομα Νεόφυτος, ανακαίνισε τη μονή, κτίσας τείχη, πύργον και το καθολικόν αυτής όπως φαίνεται σήμερον. 

Εις την νήσο Λόγγον (πλησίον ῾Αγ.όρους) είχε μετόχι η μονή και κάποιος αρχαίος στύλος έφερε επιγραφή λέγουσα· «όποιος με χτυπήση εις την κεφαλήν θα εύρη χρυσόν». ῞Ενας εργάτης με την ανατολή ηλίου, έσκαψε εκεί που έπιπτε η σκιά του στύλου και εύρε χρυσό, επήγε εις ηγούμενο και είπε διά το θησαυρό. Τρείς μοναχοί ήλθον διά να παραλάβουν το χρυσό και επιστρέφοντας με το πλοίο, ενικήθησαν από τη φιλαργυρία και συμφώνησαν να βυθίσουν εις την θάλασσα τον εργάτη. ῎Εδεσαν πέτρα εις το λαιμό του και έρριψαν εις το πέλαγος.

Ο νέος εφώναξε εις βοήθεια τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ οι οποίοι ευθύς τον ήρπασαν και στιγμιαίως τον έφεραν εντός του ναού της μονής. Τη νύκτα εξεγερθέντες διά την άκολουθίαν των οι μοναχοί, εύρον τον νέον με σχοινί και την πέτρα εις το λαιμό του δεμένη, βρεγμέ-νο και ακούσαντες το συμβάν εξεπλάγησαν. Το πρωί ήλθον οι 3 φονείς μοναχοί και είπον, δεν ευ-ρέθη θησαυρός, ψέμματα είπε ο νέος εκείνος και ότι έφυγε. ᾿Ερχομένων αυτών εις εκκλησία είδον τον νέον και έμειναν άφωνοι.

Επέστρεψαν το χρυσό εις τη μονή και ο ηγούμενος έδιωξε αυτούς. ῾Ο νέος έγινε μοναχός και αγιογράφησε την εκκλησίαν την οποίαν ωνόμασε των ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ.