Όσιος Ιωαννίκιος και Άγιοι Νίκανδρος και Ερμαίος

Εγεννήθη το 741 μ.Χ. εις το χωρίο Μαρυκάτο Μ. ᾿Ασίας (επαρχία Βιθυνών) από γονείς ευσεβείς Μυριτρίτη καί ᾿Αναστασώ.

Υπηρέτησε εις τον στρατόν και από άγνοια ακολουθούσε τους εικονομάχους. Διερχόμενος από το όρος του ᾿Ολύμπου ένας προορατικός μοναχός του ωμίλησε διά την πλάνη του και εδιορθώθη.

Ελαβε μέρος εις τον πόλεμον κατά των Βουλγάρων και ενίκησαν. ᾿Επιστρέψας εις την πατρίδα του ηγωνίζετο πνευματικούς αγώνας λέγων· «᾿Εάν επολέμησα τους εχθρούς με τόση δύναμι και ανδρεία πως να μη πολεμήσω και τους αοράτους Δαίμονας γενναιότερα;» και ελυπείτο διατί τόσα χρόνια δεν εργαζόταν τας εντολάς του Θεού.

Αποφάσισε να γίνη μοναχός. ῾Ο ηγούμενος Γρηγόριος της μονής Αυγάρων (εις Κων/πολι) εσυμβούλευσε αυτόν πρώτα να μείνη εις το κοινόβιο διά να μάθη τα της μοναχικής ζωής. ᾿Επήγε και εκοινοβίασε εις τη μονή ᾿Αντιδίκου, εντός δύο ετών απεστήθησε 50 ψαλμούς και έμαθε την εκκλησιαστική τάξιν. ῎Επειτα επήγε εις το όρος του ᾿Ολύμπου (τής Μ.᾿Ασίας) και μία εβδομάδα προσευχόταν νήστις να του φανερώση ο Κύριος πνευματικόν οδηγόν. ῎Ηκουσε ουρανόθεν φωνή να έλθη εις το εσώτερον του όρους. ᾿Επήγε, και εύρε δύο αναχωρητάς οι οποίοι τον εσυμβούλευσαν, επροφύτευσαν όσα του συνέβησαν ύστερα, και εχάρισαν εις αυτόν ένα τρίχινο χιτώνα ευλογία. ῾Ο άγιος επήγε εις το όρος τριχάλι αγωνιζόμενος χειμώνα καλοκαίρι εις τα σπήλαια και οπαίς της γής. ῎Επειτα εδέχθη και έμεινε εις μία καλύβη. Οι χριστιανοί επεσκέπτοντο τον όσιον να τον ίδουν, διά τούτο έφυγε και επήγε εις το όρος πλησίον του χωρίου

Ελλησπόντου εις ένα σπήλαιο επί 3 έτη. ῞Ενας βοσκός εσυμφώνησε με τον όσιον και του έφερνε άρτους και ύδωρ. ῾Ο όσιος συχνά έλεγε την αγαπημένη του προσευχή· «῾Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το άγιον». Κάποια ημέρα επήγε εις ένα ναό, ένας πρώην φίλος του εγνώρισε τον όσιον, διά τούτο φεύγων τον έπαινο τον ανθρώπων, ανεχώρησε. ᾿Ελθών εις την ῎Εφεσον εις τον ναόν ῾Αγ.᾿Ιωάννου Θεολόγου, ήνοιξαν μόναι των αι θύρες ναού, προσεκύνησε, επήγε εις τα όρη Κουντουρίας. 

Καθ᾿ οδόν δύο μοναχές, εζήτησαν την ευχή του αγίου, διότι η νεωτέρα μοναχή είχε πόλεμο πορνείας. ῾Ο όσιος εζήτησε από τον Θεόν να έλθη ο πειρασμός, ο πόλεμος της μοναχής επάνω του, αφού έθεσε το χέρι της εις τον τράχηλόν του. Οι μοναχές επέστρεψαν εις τη μονή των, ο δε όσιος εδέχθη όλη τη δαιμονική επίθεσι αισχρών λιγισμών, ώστε εισήλθε εις ένα σπήλαιον, ήτο εκεί ένας δράκων προτιμήσας να θανατωθή από τον δράκοντα, παρά να μολυνθή η ψυχή του. ῾Ο δράκων όμως έπεσε νεκρός κι᾿ ο όσιος με τη χάρι του θεού ειρήνευσε. 

Κατ᾿ αποκάλυψη Θεού επήγε εις την μονή εις τον τόπον «᾿Εριστού» και από τον ηγούμενο Στέφανο έγινε μεγαλόσχημος. ᾿Αφού έλαβε το αγγελικό σχήμα επήγε εις τον τόπον «Κρίτιμα» και έμεινε 3 έτη έγκλειστος εις καλύβα και δεμένος με αλυσίδα. ῎Επειτα πλησίον εις τον ασκητή Γεώργιον εις τον τόπο Χελιδόνα έμεινε άλλα τρία έτη και έμαθε όλο το ψαλτήριον από στήθους. ῎Επειτα με τον μαθητή του Παχώμιο έπήγε εις τη μονή Αυγάρων. 

Μία ημέρα ο όσιος με την ευχή του συνέλαβε ένα άγριο τράγο -διότι οι μοναχοί ήθελον να συλλάβουν το ζώο διά να κάνουν το δέρμα του ασκό- λέγων εις το ζώο να φύγη, ελευθέρωσε αυτό διδάξας εις τους μοναχούς την συμπάθεια εις τα ζώα.

Κάποιος μοναχός εδηλητηρίασε τον όσιο ᾿Ιωαννίκιο, ο άγιος Ευστάθιος εφάνη εις τον όσιον εν οράματι και εθεράπευσε αυτόν, ο όσιος διά το θαύμα έκτισε ναό εις άγ.Ευστάθιο. Είδε ο όσιος (εν οράματι) ότι εις ένα τόπον υπήρχε πηγή και τυφλά πρόβατα έπιναν ύδωρ και εφωτίζοντο. Ερωτήσας, έμαθε ότι εκεί ήτο ερειπωμένος ναός θεοτόκου, ο όσιος έκτισε τον ναόν και μονή. Κατά την οικοδόμησι εξήλθον όφεις και έβρεξε πολύ ο άγιος διά προσευχής του εσταμάτησε τη βροχή, εδάγκωσε μία έχιδνα αυτόν αλλά έμεινε αβλαβής. Μετά από ολίγα χρόνια επέστρεψε εις το όρος Τριχαλικός και ασκήτευε. ᾿Επροφήτευσε τον θάνατο του βασιλέως Λέοντος από τον Μιχαήλ Τραυλό. 

Εμαθε ότι οι Βούλγαροι είχον φυλακίσει χριστιανούς, οδοιπορώντας με κινδύνους επήγε εις Βουλγαρία, με την προσευχή του ήνοιξε τας πύλας και τα δεσμά αυτών, οδηγήσας αυτούς και ελευθερώσας ως άλλος Μωϋσής. ᾿Επιστρέφων επροσκύνησε το λείψανο αγ.Θεοφάνους (12 Μαρτίου) και εις την νήσο Θάσο διά προσευχής του όλα τα φίδια επνίγησαν εις την θάλασσα. ᾿Ελθών εις το όρος ᾿Αντιδίκου έκτισε μικρά καλύβη κι᾿ ηγωνίζετο, πολλάς θεραπείας εις ασθενείς έκαμε, προφήτευσε το θάνατο του βασιλέως Θεοφίλου και τη χειροτονία πατριάρχου Μεθοδίου. ᾿Εφαίνετο εις όσους ήθελε, ενώ οι άλλοι δεν τον έβλεπον. 

Υπέμεινε ένα πειρασμό από ένα μοναχό, τον ᾿Επιφάνιο ο οποίος πολλές φορές έβαλε πύρ διά να καύση τον όσιον και μία ημέρα εκτύπησε αυτόν. Κατά το έτος 825 μ.Χ. ότε ο άγιος ᾿Ιωαννίκιος ασκήτευε εις το όρος ᾿Ολύμπου, επήγε ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης με 100 μοναχούς και ευλογήθησαν παρ᾿ αυτού. Το έτος 845 μ.Χ. προγνωρίσας τον θάνατό του εκοιμήθη εν Κυρίω, την ώρα του θανάτου του είδον πύρινο στύλο οι μοναχοί και άγγέλλους να μεταφέρουν ψάλλοντας την ψυχήν του οσίου εις ουρανόν.