Όσιος Ακάκιος «ὁ ἐν τῇ Κλίμακι»

Ητό υποτακτικός εις θυμώδη γέροντα εις μονή της ᾿Ασίας. ῾Υπέφερε ύβρεις, κτυπήματα, πληγάς. Μετά 9 έτη εκοιμήθη. ῾Ο Γέροντάς του λυπηθείς ερώτησε διακριτικόν πνευματικό ο οποίος του είπε ότι δεν πιστεύει πως απέθανε.

᾿Ηλθον μαζί εις τον τάφον του και ερώτησε· «᾿Αδελφέ ᾿Ακάκιε απέθανες;» ῾Ο δε άγιος ᾿Ακάκιος απήντησε· «Πως είναι δυνατόν όσιε πάτερ ν᾿ αποθάνη άνθρωπος εργάτης της υπακοής;» ῾Ο Γέροντάς του έκτισε καλύβη πλησίον του τάφου και εξομολογείτο λέγων· «Φόνον έπραξα συγχωρήσατέ μοι». Του οσίου ᾿Ακακίου το άγιο λείψανο διαφυλάχθη άφθαρτον. ᾿Εν έτος οι μοναχοί εξήλθον εις θερισμό, έμεινα δύο, ένας ασθενής και ο διακονών. ᾿Απέθανε ο εις και ο άλλος έθεσε τον νεκρόν εις τον τάφον του οσίου ᾿Ακακίου. Την επομένην εύρε τον νεκρόν έξω του τάφου, τον τοποθέτησε πάλι εντός του τάφου λέγων· «῾Αγιε ᾿Ακάκιε σύ ήσουν πάντα υπήκοος πως τώρα έγινες παρήκοος και υπερήφανος; Και ῥίπτεις έξω του τάφου τον μοναχόν; ῎Η άφες αυτόν η σε εκβάλλω απ᾿ τον τάφον». Την άλλη ημέρα το άγιο λείψανο του ᾿Ακακίου θαυματουργικά έγινε άφαντο.