Άγιος Μηνάς ο Μεγαλομάρτυρας

Ο άγιος έζησε κατά τους χρόνους του Μαξιμιανού. ῏Ητο εξ Αιγύπτου και υπηρετούσε εις τα ῾Ρουταλιανά τάγματα υπό τον ηγεμόνα ᾿Αργυρίσκο εις την Κιουτάχεια (Κυτυαμίω) της Φρυγίας. Μη υποφέρων να βλέπη τον διωγμό κατά των χριστιανών, εκρύβη εις το όρος της Φρυγίας και επροσηύχετο. Δυναμωθείς από θεία αποκάλυψη, κατήλθε εκ του όρους, και εν μέσω εορτής ειδωλολατρών εκήρυξε τον Χριστόν. 

Βασανίζεται, δέρεται με βούνευρα, ξέεται με σιδηρά ονύχια, καίεται με λαμπάδες, σύρεται κατά γης επάνω εις σιδηρά τριβόλια και ραβδίζεται. Τέλος απεκεφάλισαν και έκαυσαν το άγιο λείψανο. ῞Ενα μέρος του αγίου λειψάνου εκάη το διασωθέν μετέφεραν οι χριστιανοί και ενεταφίασαν εις την Αίγυπτον (διότι αύτη ήτο η επιθυμία του αγίου). ῞Ενας χριστιανός ερχόμενος εις την εορτήν του ῾Αγίου Μηνά διανυκτέρευσε εις ένα ξενοδοχείο. ῾Ο ξενοδόχος διά να τον ληστέψη εφόνευσε αυτόν και αφού έκοψε το σώμα του εις τεμάχια, έκρυψε αυτά εις ζεμπίλιον. 

Εφάνη ο άγιος Μηνάς έφιππος στρατιώτης και εζητούσε τον φονευθέντα. ῾Ο φονεύς έλεγε ότι δεν γνωρίζει τίποτε. Εισελθών ο άγιος εις το εσωτερικό δωμάτιο εύρε το ζεμπίλιο, συναρμόσας τα μέλη του φονευθέντος, επροσευχήθη και ανεστήθη ο νεκρός.

᾿Επέστρεψε ο φονεύς τα κλαπέντα χρήματα ο άγιος έδωκε εις τον αναστηθέντα λέγων· «Δός δόξαν τώ Θεώ, και πορεύου εις την οδόν σου». Τον φονέα αφού έδειρε και εσυμβούλευσε, εσυγχώρησε προσευχηθείς υπέρ αυτού και έγινε άφαντος.