Άγιος Κλήμης, Επίσκοπος Ρώμης

Ελλην ήτο εκ της ῾Ρώμης, τρίτος επίσκοπος μετά τον Λίνον και ᾿Ανέγκλητον συνεργούς ᾿Αποστόλου Παύλου. Εις χρόνους Δομετιανού (81-96 μ.Χ) εις ῾Ρώμη έζη ο Σισίνιος φίλος βασιλέως, επειδή η Θεοδώρα σύζυγος Σισινίου έγινε από τον άγιο χριστιανή, ηθέλησε να την συλλάβή όταν εκκλησιάζετο αλλά θεία δυνάμει εμποδίσθη να εισέλθη και έμεινε κωφός και τυφλός.

Εκάλεσαν τον άγιο Κλήμη και εθεράπευσε αυτόν, αλλά δεν επίστευσε. ῾Η Θεοδώρα ενώ προσευχόταν διά άνδρα της ήλθε είς γέρων σεβάσμιος λέγων· «Διά εσέ, εθεραπεύθη ο άνδρας σου, διά να αγιασθή ο ανήρ διά την γυναίκα καθώς ο Παύλος είπε» και έγινε άφαντος. ῾Ο Σισίνιος επίστευσε, και εβαπτίσθη χριστιανός με όλους τους συγγενείς των σύνολον 423 άνθρωποι. ῾Ο Τραϊανός βασιλεύς εξώρισε τον άγιο εις έρημο φρούριο της Κριμαίας, εκεί ήσαν και 2.000 χριστιανοί, εξόριστοι, εργαζόμενοι εις λατομεία μαρμάρων. 

Ευχομένου του αγίου (διότι δεν είχον αρκετόν ύδωρ) είδε κρανίον εν οράματι και έδειξε τον τόπον όπου έσκαψαν και ευρέθη πολύ ύδωρ. Σ᾿ ένα έτος έκτισε 75 εκκλησίες. ῾Ο ᾿Αφειδιανός ο απεσταλμένος βασιλέως, πολλούς εβασάνισε και εθανάτωσε. Τον άγιο Κλήμη τον εβύθισε εις θάλασσα με άγκυρα εις το λαιμό. ῞Οταν οι χριστιανοί έκλαιον ευχόμενοι εις την παραλία έγινε το εξής θαυμαστό. ῾Η θάλασσα εσύρθη οπίσω 3 μίλια, εισήλθαν και είδον μεγάλο λίθο λατομημένο εις ᾿Εκκλησία με τη χάρι Του, εντός ναού, ήτο το άγιο λείψανο και πλησίον του ναού η άγκυρα.

 ᾿Ηθέλησαν νά το μεταφέρουν εις τη ξηρά αλλά φωνή ουρανόθεν είπε να τον αφήσουν όπου ο Κύριος τον εναταφίασε. Κάθε έτος ει τη μνήμη του επί μία εβδομάδα υποχωρούσε η θάλασσα και εορτάζουν οι πιστοί. Πολλοί ασθενείς τις ημέρες αυτές πίνοντας ύδωρ θαλάσσης ιατρεύθησαν. Μία χρονιά εις μνήμη αγίου έμεινε μικρό παιδί εις το ναό, όταν η θάλασσα επέστρεψε, έκλαιον οι γονείς του διότι ενόμιζαν πως επνίγη. Την άλλη χρονιά ευρέθη το μικρό παιδί εντός ναού, χαίρων και λέγων ότι ο άγιος το έτρεφε και το διεφύλαττε.