Άγιοι Ακεψιμάς, Ιωσήφ και Αειθαλάς

Βιογραφία
Οι άγιοι ήσαν εκ Περσίας και εμαρτύρησαν εις χρόνους του βασιλέως Σαβωρίου. ῾Ο ᾿Ακεψιμάς ήτο επίσκοπος της χώρας Νησών, ωμολόγησε εις τον άρχοντα ᾿Αδραχοσχάρ, δέρεται και φυλακίζεται.
Ο ᾿Ιωσήφ ήτο διάκονος εκ του χωρίου Βηθλαβουκά γέροντας 70 ετών, ο ᾿Αειθαλάς ήτο διάκονος εκ του χωρίου Βηθνοαδασά, ωμολόγησαν, ραβδίζονται, ξέονται, φυλακίζονται 5 ημέρας. ῎Επειτα τους επήγαν εις τον ναό του «Πυρός», επειδή δεν εθυσίασαν σφίγγονται με σχοινία ώστε συνετρίβησαν τα οστά χειρών και ποδών. Φυλακίζονται 3 έτη, οι φύλακες αν και άπιστοι έδιδον εις τους αγίους κρυφά φαγητό.
Εφεραν εις εξέτασι εις τον άρχοντα ᾿Αρδασαθώρ, δέρονται με νεύρα βοδιών, ο άγιος Ακεψιμάς παρέδωκε την ψυχήν του. Δέ-ρεται κι᾿ ο ᾿Ιωσήφ με ᾿Αειθαλά, έπειτα φυλακίζονται.
Τα σώματα των αγίων έγιναν πληγές, πύον και δυσωδία· ελεεινό θέαμα. μία πλουσία χριστιανοί γυναίκα επλήρωσε τους φύλακας και ώρα νυκτός έφερε τους αγίους εις την οικία της και επιμελήθη τας πληγάς των κλαίουσα. ῾Ο ᾿Ιωσήφ μετά βίας ωμίλησε παρηγορήσας και ευχαριστήσας αυτήν.
Μετά 6 μήνες ο δικαστής Ναζερώθ άρχισε να βασανίζη πάλι αυτούς. ῎Εφεραν τόν Ιωσήφ οι στρατιώτες βαστακτόν διότι δεν μπορούσε να σταθή εις τα πόδια του, ο Ναζερώθ του έλεγε να θυσιάση τότε ο άγιος τον έπτυσε εις το πρόσωπο. Τον έχωσαν εις τη γη έως τη μέση και διέταξαν την χριστιανή ᾿Ισδανδούλ να σουβλίση τον άγιο με λεπτό καλάμι. ᾿Επειδή εκείνη αρνήθηκε να πράξη αυτό, ελιθοβολήθη κι᾿ έλαβε το στέφανο του μαρτυρίου ο άγιος ᾿Ιωσήφ.
Ενώ οι στρατιώτες εφύλαττον το άγιο λείψανο διά να μη το κλέψουν οι χριστιανοί, έγινε σεισμός και πύρ εξ ουρανού έπεσε ώστε και φύλακας και λίθους έκαυσε... το άγιο λείψανο μετέθεσε ο Θεός εις άγνωστο τόπο. ῾Ο Αειθαλάς ελιθοβολήθη εις το χωρίο Πατριά, ενεταφίασαν μοναχοί, εις τον τάφο του εφύτρωσε φυτό «μυρσίνη» το οποίο εθεράπευε ασθένειες. Οι χριστιανοί έβλεπον αγγέλους εις τον τόπο του μαρτυρίου (τάφο αγίου) να ψάλλουν. Οι άπιστοι εξερρίζωσαν το δένδρο «μυρσίνη» φθονούντες τα πολλά θαύματα τα οποία εγένοντο.
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Ὡς θεράποντες, τῆς εὐσέβειας, στῦλοι ὤφθητε, τῆς Ἐκκλησίας, πυρσολατρῶν καθελόντες τὸ φρύαγμα, Ἀκεψιμᾶ Ἱεράρχα πολύαθλε, Ἀειθαλᾶ Ἰωσὴφ τὲ μακάριοι. Ἀλλ' αἰτήσασθε, Χριστὸν τὸν Θεὸν πανεύφημοι, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Οἱ Μάρτυρές σου, Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, στεφάνους ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἔκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον, ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων, τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἰκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.