Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος

Εγεννήθη το 540 εις Ρώμη, ορφανός από πατέρα.. η μήτηρ του Συλβία τον ανέθρεψε. ῎Εγινε μοναχός και ηγούμενος της μονής ῾Αγ.᾿Αποστόλου ᾿Ανδρέου. ᾿Εκαλλιγραφούσε ιερά βιβλία. Μία φορά ήλθε άγγελος εις σχήμα ναυαγού και εζήτει ελεημοσύνη του έδωκε 6 νομίσματα, ελθών μέτ᾿ ολίγον του έδωκε άλλα έξι νομίσματα. 

Τρίτη φορά ελθών έδωκε εν αργυρούν ποτήριο της μονής διότι δεν είχε τίποτε άλλο. Μετά έτη όταν έγινε πατριάρχης εκάλεσε 12 πτωχούς μία φορά, διά τράπεζα. ᾿Εκάθησαν 13. ᾿Ερωτών ο άγιος τον αρχιδιάκονό του έλεγε ότι 12 είναι. ῞Οταν έφαγον κρατήσας από χείρα έφερε εις κελλίο του ορκίζων αυτόν ποίος είναι, ο δε είπε ότι είναι ο ποτέ ναυαγός που του έδωκε το αργυρούν ποτήριο, και ο Θεός τον έστειλε να φανή εάν ελεή ιλαρώς η επιδεικτικά. 

Από τότε ώρισε ο Θεός να γίνης αρχιερεύς. ῾Ο άγιος φοβηθείς όταν άκουσε ότι είναι άγγελος και ότι θάναι μαζί του, μεταβιβάζων τα αιτήματά του εις θεόν, έπεσε κατά γης προσκυνώντας τον Θεόν. ῎Ελεγε· «᾿Εάν διά την μικρά εκείνη ελεημοσύνη τόσο έλεος έδειξε εις εμέ ο Κύριος, πόσης δόξης θα αξιωθούν οι εργαζόμενοι διαπαντός τας εντολάς Τού»; 

Ωνομάσθη «Διάλογος» διότι συνέγραψε τους λόγους του υπό μορφή ερωτοαποκρίσεων (διαλόγους), ο αρχιδιάκονος Πέτρος, όταν ο άγιος έγραψε τα συγγράμματά του έβλεπε λευκή περιστερά να του ομιλή -νά εξηγή... Ούτος ενομοθέτησε την Προηγιασμένη θεία Λειτουργία να γίνεται τας ημέρας Μ.Τεσσαρακοστής. ῾Ως ταπεινότατος υπέγραφε· «Δούλος δούλων Θεού».