Όσιος Σεραφείμ εν Δομπώ Λεβαδείας

Βιογραφία
Ητο από το Ζέλι Βοιωτίας, νήπιο Τετάρτη και Παρασκευή και νηστείας δεν εθύλαζε. Νέος ανεχώρησε εις Προφήτη ᾿Ηλία (μονή εις όρος Κάρκαρα) και μετά εις μονή ῾Αγ.᾿Αναργύρων πλησίον Ταλαντίου δι᾿ εξ μήνας.
Επειτα εις μονή Μεταμορφώσεως εις Σαγμάετιο όρος όπου εκάρη μοναχός και ιερεύς. Μετά 10 έτη ανεχώρησε και τόπον Δομπού (δυτικά όρους ῾Ελικώνος έκτισε ναό εις ΚΗΙΧ, συνήθροισε ολίγους μοναχούς και μετά 10 έτη ανεζήτησε ησυχαστικώτερον τόπον και εις κορυφή όρους μακράν 2 ώρας από μονή έκτισε κελλί και ησύχαζε.
Με αποκάλυψι Θεϊκή κατήλθε του όρους συνήθροισε τους ολίγους μαθητάς που είχε αφήσει, έφερε τεχνίτας και ήρχιζε να κτίζη μοναστήριον. ῾Η Θεοτόκος εφάνη και του είπε να μη κτισθή εκεί αλλά εις τον Δομπό (λόγω αγριότητος τόπου και ανηλίου θέ- σεως..). ῾Η μονή άρχισε να κτίζεται εις το χωριό Δομπό, οι χωρικοί έδωσαν τας καλύβας -οικίας των και εγκατεστάθησαν αλλού.
Εσυκοφάντησαν τον άγιο εις Τούρκους τον συνέλαβον Τούρκοι επι-φέροντες κτύπημα εις κεφαλή του και ωδήγουν εις Λεβάδεια. Καθ᾿ οδόν εδίψησαν, διά προσευχής, εξήλθε πηγή εις τόπο Παμπλούκι. Τον ελευθέρωσαν. ῾Η μονή ετελείωσε. Προϊδών το τέλος του, ενουθέτησε τους μαθητάς του και προσευχόμενος απήλθε προς τον Θεόν και Πλάστην, τον οποίον εκ βρεφικής ηλικίας επόθησε.
Εις τάφο του θείο φως εξ ουρανού εφώτιζε τον τόπον όλον. Εκοιμήθη ο όσιος το έτος 1602 ημέρα Μεσοπεντηκοστής, ετών 75. ῞Οταν ο ᾿Οδυσσεύς ᾿Ανδρούτσος ήλθε εις μονή με απειλητικό σκοπό διά να λάβη χρήματα και εζήτησε εψημμένο αρνί, όταν ητοίμασαν και εκάθησε εις τράπεζα, ηκούσθη φωνή προβάτου από την εψυμένη κεφαλή.
Την φωνή άκουσαν πάντες οι ομοτράπεζοι. Με το θαύμα αυτό μετέβαλε ο ᾿Ανδρούτσος διάθεσι, δεν έφαγε και ανεχώρησε νήστις, έπεσε χαμαί ταραττόμενος υπό σφοδρού ρίγους, εζήτησε συγχώρησι από άγιο και υπόσχεσι να μη ζητήση απ᾿ τη μονή ούτε βελόνη. Κατά την επανάστασιν 1821 πολλοί οπλαρχηγοί εύρισκον καταφύγιον τη μονή οσίου Σεραφείμ.
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης πρό της μάχης ᾿Αράχωβας ήλθε εις μονή και ασπασθείς την εικόνα οσίου με δάκρυα εζήτησε την βοήθειά του. Και ενίκησε το πολυάριθμο στράτευμα του Μουστάμπεη, εξηφανίσας αυτό τη δε κεφαλή του Μουστάμπεη απέ-στειλε προς την ῾Ελληνικήν Κυβέρνησιν.
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θεῖον βλάστημα, τῆς Βοιωτίας, ἔμπνουν ὄργανον, τῆς ἐγκράτειας, ἀνεδείχθης Σεραφεὶμ ἀξιάγαστε, σὺ γὰρ Ὅσιων βαδίσας τοὶς ἴχνεσιν, ἀρτιφανῶς ἐν τῷ κόσμῳ ἐξέλαμψας, Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Εκ, γης ανατείλασα, ως της Ελλάδος βλαστός, η πάντιμος κάρα σου, Πατήρ ημών Σεραφείμ, εκβλύζει ιάματα και εκπλήττει ημάς τους πόθο τιμώντας σε. Όθεν οι τη σορώ σου ευλαβώς προσιόντες, λαμβάνουσι θεραπεία και ιάσεις τελείας. Διό σε τιμώμεν πατήρ ημών Όσιε.