Όσιος Ιωάννης ο Ρώσσος

Εγεννήθη εις Ρωσσία το 1690. Το 1711 εις πόλεμο του Τσάρου Πέτρου του Μεγάλου κατά τούρκων ηχμαλωτίσθη και ως δούλος εις τούρκο Αξιωματικό εις προκόπι υπηρετούσε. Σκληρά εργασία, κακομεταχειριζόμενος και πιεζόμενος να γίνη Τούρκος. ᾿Εφρόντιζε τα ζώα και εις σταύλο ανεπαύετο δοξάζοντας τον Θεόν που είχε κλίνη την φάτνη όπως και ο ΚΗΙΧ εις Βηθλεέμ κατά τη γέννησή Του.

Αργότερα του έδωσαν και δωμάτιο αλλά ο σταύλος ήτο το ασκητήριό του.. προσευχές, κομβοσχοίνια, μετάνοιες, ψαλμωδίες, αγρυπνία, δάκρυα. Κάθε Σάββατο εις την εκκλησία ῾Αγ.Γεωργίου κοινωνούσε τα ῞Αγ.Μυστήρια. Μία φορά ο αυθέντης του επήγε εις Μέκκα, η σύζυγός του παρέθεσε τράπεζα εις συγγενείς και φίλους. 

Ο ᾿Ιωάννης διακονούσε. Είπε η κυρία· «Πόση ευχαρίστησι θα ελάμβανε ο σύζυγός μου αν ήτο εδώ και έτρωγε απ᾿ αυτό το πιλάφι». ῾Ο ᾿Ιωάννης εζήτησε το πιάτο να το στείλλη εις Μέκκα. Οι καλεσμένοι γελούσαν με τη σκέψι η θα το δώση ελεημοσύνη η θα το φάγη μόνος του. ῾Ο ᾿Ιωάννης ελθών εις σταύλο, εγονάτισε και εζήτησε απ᾿ το Θεό να σταλλή εις κύριό του. ᾿Αοράτως έγινε άφαντο από εμπρός του το πιάτο. 

Μετά η- μέρας επέστρεψε ο Τούρκος και είχε μαζί του το χάλκινο πιάτο και εδιηγείτο πως ευρήκε το πιάτο (τό δικό του με χαραγμένο τ᾿ όνομά του) εις το κλειδωμένο δωμάτιό του. ῞Ολοι τον εσέβοντο διότι έγινε γνωστό το θαύμα. Την 27-5-1730 προγνωρίσας τον θάνατό του εκοιμήθη. Το 1832 ο ᾿Οσμάν Πασάς διέταξε να καύσουν το άγ.λείψανό του. 

Το πύρ ουδόλως έβλαψε αυτό. Οι τούρκοι είδον τον άγιο ν᾿ ανασηκώνεται και τρομαγμένοι έφυγον. Το 1880 ένας μικρός έξι ετών έβλεπε εις την εικόνα τις σκηνές απ᾿ το βίο του. Οι επίτροποι του ναού ηρώτησαν εάν γνωρίζη ποίος είναι. Είπε «όχι», τότε -τού είπον- πήγαινε να τον ερωτήσης. ῾Ο μικρός ηρώτησε· «πώς σε λένε;» και ο άγιος απήντησε ᾿Ιωάννης. 

Το 1773 εφάνη ο άγιος εις τον ιερέα Προκοπίου και του είπε· «Είμαι ο ᾿Ιωάννης από Ρωσσία το σώμα μού με τη δύναμι του Θεού διεφυλάχθη άφθαρτο, να κάμετε ανακομιδή, θα είμαι για εσάς ευλογία εις τους αιώνας, ο ιερεύς εδίστασε διά τον κίνδυνο των τούρκων. Τότε ο Θεός το εφανέρωσε ως εξής· Πύρινος στύλος φωτεινός εκ του ουρανού έως του τάφου του αγίου. Οι Τούρκοι έλεγαν ότι το φως είναι του ᾿Αλάχ και προτρέπουν τους χριστιανούς ν᾿ ανοίξουν τον τάφο, έτρεχον εις δρόμους Προκοπίου με φωνές· «ο ᾿Αλάχ είναι Μέγας» και άλλα παρόμοια. 

Εγένετο ανακομιδή, ευρέθη με το χιτώνα του, τη στρατιωτική ζώνη, άφθαρτο το λείψανο. Το 1881 έδωσαν την δεξιάν χείρα του αγίου εις Ι.Μ. Παντελεήμονος (Ρωσσικό) ῾Αγίου ῞Ορους. Το 1924 μετεφέρθη εις ελλάδα με ανταλλαγή πληθυσμού. ῞Οταν το πλοίο ήτο εγγύς Ρόδου εσταμάτησε άνευ αιτίας. Μαθών ο πλοίαρχος ότι εις το αμπάρι έχουν τό ῞Αγ.λείψανο, διέταξε και το μετέφεραν εις το ναό του πλοίου και ευθύς το ατμόπλοιο έπλευσε πάλι. 

Εις Χαλκίδα εις το χωρίον Νέον Προκόπιον το 1951 ετελείωσε ο ναός ᾿Ιωάννου Ρώσσου όπου νύν ευρίσκεται το άγ.λείψανο. Κατά το 1874 δωδεκαετές κοράσιον εκ της οικογενείας εκείνου εις οποία ήτο δούλος ο άγιος εγένετο άφαντο. Οι γονείς του ουδαμού εύρισκον αυτό, τέλος κατέφυγον ίς άγιον δεόμενοι να αποκαλύψη αυτό, 

Ο άγιος εμφανισθείς κατ᾿ όναρ εις την μητέρα του κορασίου είπε ότι η τάδε γυνή εκ των ομοεθνών της αφού το ελήστεψε (τά χρυσά σκουλαρίκια), το έπνιξε και το πτώμα το έκρυψε εις καπνοδόχον. ῎Ηλθον και ευρέθη η συλληφθείσα ετιμωρήθη υπό των αρχών.