Όσιος Ευθύμιος ο Νέος κτήτορας της Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους

Ητο από ᾿Ιβηρία ο πατήρ του εις Κων/πολι έγινε μοναχός με τ᾿ όνομα ᾿Ιωάννης. Τον ανέθρεψε ο παππούς του ήλθον εις Κων/πολι και ο παππούς του παρεκάλει τον ᾿Ιωάννη να επιστρέψη, ο ᾿Ιωάννης ήθελε να κρατήση τον υιό του.

Εγένετο φιλονεικία, ο βασιλεύς Νικηφόρος διέταξε να υπάγη το παιδί όπου θέλει. ῾Ο Ευθύμιος επήγε εις πατέρα του τον οποίον πρώτη φορά έβλεπε τότε έμεινε και έγινε μοναχός. Διαλεγόμενος με ῾Εβραίον περί πίστως, επειδή εβλαστημούσε, ο Ευθύμιος επετίμησε και πεσών κατά γης απέθανε.

Με πατέρα του ήλθε εις ῞Αγιον ῎Ορος εις Λαύρα οσ.᾿Αθανασίου ᾿Αθωνίτου. Τον χειροτονούν ιερέα. Μετέφρασε τήν ῾Αγία Γραφή και άλλα βιβλία εις ᾿Ιβηρική γλώσσα. 14 έτη υπηρέτησε τον ασθενούντα πατέρα του. Μετά τον θάνατο οσ.᾿Αθανασίου έγινε αυτός ηγούμενος. ῎Εγινε ξηρασία, με παρακλήσεις μοναχών εδέχθη και εις το ναό προφήτου ῾Ηλιού (εγγύς μονής) ανέβη προσευχόμενος.

Ευθύς έβρεξε πολύ. ῎Εν έτος εις κορυφή ῎Αθωνος εις την εορτή Μεταμορφώσεως κατά την Θ.Λειτουργία εις τό «῞Αγιος- ῞Αγιος-῞Αγιος Κύριος Σαββαώθ» ήστραψε όλος φως και στήλη πυρός. ῎Επεσον όλοι πρηνείς δοξάζοντες τον Θεόν. ῾Ο δαίμων εκίνησε ένα κακοήθη μοναχό να τον φονεύση.

Ελθών εις κελλίο αγίου με τους δύο μαθητάς του (ο όσιος άφησε την θέσι του εις τον νέο ηγούμενο Λαύρας τον Γεώργιο και ησύχαζε), μη ευρών τον όσιο, ο φθονερός και κακότροπος ετραυμάτισε θανάσιμα τους δύο μαθητάς του. ῾Ο φονεύς μετά ολίγα βήματα απέθανε. ῾Ο προορατικός όσιος ήλθε και εδιάβασε εις τους ψυχοραγούντας αιμοφύρτους μοναχούς την ακολουθία του Μεγάλου ᾿Αγγελικού Σχήματος, όταν ετελείωσε, εκοιμήθησαν. 

Αλλη φορά είς κηπουρός ε- τέντωσε το χέρι του να κτυπήση με μάχαιρα τον όσιον, εξηράνθη το χέρι του. ᾿Εζήτει συγχώρησι, τον εσυγχώρεσε και τον ιάτρευσε. ᾿Εφορούσε αλυσσίδες και σίδηρα βαρέα δαμάζων ούτω τα σκιρτήματα της σαρκός. Είναι ο κτίτωρ της Ι.Μονής ᾿Ιβήρων. Ευρισκόμενος εις Κων/πολι, πεσών εκτύπησε και μέτ᾿ ολίγον απέθανε, μετεφέρθη το άγ.λείψανό του εις Ι.Μονή ᾿Ιβήρων το έτος 1028.

Οι μοναχοί οσιομάρτυρες ᾿Ιβηρίται τους λατινόφρονας βασιλέα Μιχαήλ Παλαιολόγο και πατριάρχη Βέκκο ελέγξαντες εν τη θαλάσση βλη- θέντες 13-5-1282 τελειούνται.