Όσιος Ανδρέας (διά Χριστόν σαλός)

Ητο Σκύθης, την καταγωγή εις χρόνους (μάλλον του Λέοντος Μακέλη βασιλεύσαντος 457-474) παρά του Λέοντος Σοφού διότι ο βίος του δεν αναφέρει παρά μόνο· «εις χρόνους Λέοντος του φιλοχρίστου και μεγάλου). Εις Κων/πολι υπηρέτει ως δούλος εις τον άρχοντα Θεόγνωστο. 

Είδε μία νύκτα ο ανδρέας ένα φοβερό γίγαντα μέσω Αιθιόπων και προσκαλούσαν εις ονομαχία, είδε και 3 νέους βαστάζοντας στεφάνια με άρρητο ευωδία, εζήτησε το στεφάνι, εκείνοι του είπον ότι αν νικήσουν τον γίγαντα θα στεφανωθή, του δείχνουν να τον κρατήση σταυ-ρωτά. 

Ο ᾿Ανδρέας εισαελθών εις το θέατρο νικά τον Αιθίοπα και τότε ο νεανίας τον στεφανώνει, του αποκαλύπτει το πρόσωπό του, είναι ο ΚΗΙΧ και καθώς ανέρχεται λευκοφορεμένος εις ουρανό του λέγει· «᾿Από σήμερον να είσαι ιδικός μού φίλος, αγωνίζου τον καλόν αγώνα γυμνός και καταφρονημένος, γίνου σαλός δι᾿ ΕΜΕ, ίνα σε αξιώσω πολλών αγαθών εις την Βασιλείαν Μου. 

Τις νύκτες αγρυπνεί, την ημέρα συμπεριφέρεται ως τρελλός. Ψαλλιδίζει τα ῥούχα του και τα ρίχνη εις το πηγάδι της αυλής του αυθέντου του. Κράζει ως σεληνιασμένος, τόν αλυσσοδένουν ως δαιμονισμένο και τον έφεραν εις ναό ῾Αγ.᾿Αναστασίας. ῾Ο ᾿Ανδρέας εζήτησε από αγία να του φανερώση αν η διαγωγή του αυτή είναι ευάρεστη εις Θεό. 

Είδε κατ᾿ όναρ ότι ήτο μεταξύ ασθενών, ήλθε η αγ.᾿Αναστασία με 5 άλλας γυναίκας. Είπε η μία να τον θεραπεύση, ῾Η αγία απήντησε ότι ο ΚΗΙΧ τον ιάτρευσε με υπόσχεσι αιωνίων αγαθών. Την επομένη νύκτα δαίμονες του επετέθησαν να τον φονεύσουν. ᾿Επεκαλέσθη τον άγ.᾿Ιωάννη τον Θεολόγο, εμφανισθείς εξεδίωξε τους δαίμονας. 

Μετά 4 μήνας τον ελευ-θέρωσαν ως τρελλό. Εις την αγορά εχόρευε, εις ταβέρνα έπινε κρασί. Πόρναι τον έλαβαν εις πορνείο, ο όσιος έβλεπε οφθαλμοφανώς τον δαίμονα ανά μέσον των πορνών, ήτο όλος δυσωδία και εις κεφαλή του κοπρία, ο όσιος έπτυε συνεχώς. Μία πόρνη τον έγδυσε και του εφόρεσε μία ψάθα εις λαιμό ο δε εγύριζε εις δρόμους, οι άνθρωποι του έλεγαν «καλό σαμάρι έβαλες», ο δέ «Ναί, ο βασιλεύς μ᾿ έκανε Πατρίκιο». 

Τρείς νέοι τον εσέβοντο, τον εκάλεσαν εις γεύμα διότι εις τον ένα είπε τ᾿ όνομά του και ότι θα γίνη πατριάρχης (ήτο ο ᾿Επιφάνειος ο μετέπειτα πατριάρχης Κων/πόλεως). ῾Ο πνευματικός του απεκάλυψε το εξής θαυμαστό, κάποια παγωμένη νύκτα (πού όλοι τον έδιωξαν..) εύρε σε μία άκρη του δρόμου ένα σκύλο να κοιμάται, πήγε κοντά του να ζεσταθή, μόλις ξάπλωσε, το ζώο έφυγε μακριά. 

Ο ᾿Ανδρέας αυτομεμφόμενος έλεγε· «῾Αμαρτωλέ ᾿Ανδρέα και οι σκύλοι σ᾿ αποστρέφονται..». Είδε τότε άγγελο να του λέγει· «᾿Ανδρέα που είσαι;» ο δέ· «᾿Εν σκότει και σκιά θανάτου». Φωνή άνωθεν ηκούσθη να λέγη· «λάβετε αυτόν εις παραμυθία δύο εβδομάδες». ῎Εγινε ως άσαρκος, εφόρει λευκό ένδυμα και ανεβιβάσθη εις παράδεισο, ο άγγελος τον ωδήγει, προσεκύνησε τον Τίμιο Σταυρό εν μέσω αινούντων αγγέλων, διήλθον ύδατα, ανέβησαν άνω εις δεύτερον ουρανό. 

Είδε δύο Σταυρούς, προσεκύνησε και έφθασαν έως τρίτου ουρανού, διά μέσου θύρας με τρείς φωτεινούς Σταυρούς, είδε εντός θρόνον λευκού φωτός και τον ΚΗΙΧ καθήμενον. Προσεκύνησε τρίς. ῎Ηκουσε τινάς λόγους εκ του Θεού, τότε τα ουράνια τάγματα με βοή φοβερά έψαλλον το ῞Αγιος, ῞Αγιος, ῞Αγιος κλπ..». Τότε ευθύς εκατέβη εκεί όπου πρότερον ήτο. 

Τότε άγγελος Σταυρόν βαστάζοντα είπε· «῾Η Σταύρωσις του Κυρίου ημών ᾿Ιησού Χριστού μεθ᾿ ημών, μακάριοι οι σαλοί, ότι είναι κατά πολλά φρόνιμοι. ῾Ο Πανάγαθος σε κατέταξε εδώ, αλλά θα έλθης όταν σε καλέση, τώρα ύπαγε εις τα πειρακτήρια του κόσμου όπου είναι αι έχιδναι και όφεις και δράκοντες. 

Ομως θαύμα ξένον και παράδοξον, ότι ουδείς σάρκα φορών ήλθε εδώ ποτέ, μόνον ο ᾿Απόστ.Παύλος όστις εκοπίασε περισσότερον εν τώ ευαγγελίω και εσύ διά την άκραν ταπεινοφροσύνη σου, διότι γυμνός, νέος, ως σαλός τον κοσμοκράτορα διάβολον κατενίκησας. Είδες τη χαρά του ουρανού, είδες τί στερούνται οι αμαρτωλοί; 

Η Κυρία και υπέρλαμπρος Βασίλισσα των ουρανίων Δυνάμεων, η Θεοτόκος, δεν είναι εδώ αλλ᾿ εις τον μάταιον κόσμον εις βοήθεια όσων επικαλούνται τον Υιόν της και αυτήν». ῾Η έκστασις αύτη εφάνη ότι ήτο ως γλυκύς ύπνος από εσπέρας έως πρωϊ. Μία αγρυπνία την 1η ᾿Οκτωβρίου εις ναό Βλαχερνών ώρα 4η νυκτός ο όσιος είδε την Θεοτόκο οφθαλμοφανώς να εισέρχεται εις ναό μέτ᾿ αγγέλων και τον Τίμιο Πρόδρομο καί ῞Αγ.᾿Ιωάννη Θεολόγο. 

Ελθούσα εις μέσον ναού γονυκλινής προσηυχήθη δακρύουσα διά την σωτηρίαν του κόσμου. ῾Ο ᾿Ανδρέας είπε εις τον ᾿Επιφάνειον που ίστατο δίπλα του· «῾Οράς τέκνον την Δέσποινα του κόσμου;» -«Ναι τίμιε πάτερ ορώ διά των ευχών σου». Εισήλθε η Θεοτόκος εις ιερό όπου ευρίσκετο το Μαφόριό της και εξελθούσα από ωραία πύλη ναού εσκέπαζε τον λαόν καθώς ανήρχετο εις Ουρανό. 

Ημέρά τινα ο όσιος ευρισκόμενος εις οικία ᾿Επιφανίου, επειδή του εζήτησε είς υπηρέτης να γίνη κι᾿ αυτός σαλός, ο ᾿Ανδρέας με τη χάρι του Θεού ωμίλησε Συριακά και του εξήγησε ότι δεν δύναται να υποφέρη τους κόπους της σαλότητος. ῞Οταν ο όσιος εσταύρωνε την θύρα του ναού ήνοιγε και εισήρχετο εις ναό. Ευρισκόμενος εις τους τόπους όπου εκοιμάτο παρέδωκε το πνεύμα του. 

Εκεί πλησίον γυνή τις πτωχή αισθανομένη άρρητον ευωδία, ελθούσα εύρε αυτόν νεκρόν .. ευωδιάζοντα, απ᾿ το άγιο λείψανό του, έβλυζε μύρον θαυμαστό. ῞Οταν ανήγγειλε το γεγονός και ήλθον και άλλοι δεν τον εύρον, μετέ-θηκε ο Κύριος. ῎Εζησε χρόνους 66.