Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης

Αγνωστος η πατρίς του, εις πόλεμο εφυλακίσθη αιχμάλωτος εις φρούριο Σαμαρά. Τότε του ήλθε εις το νού ότι είχε υποσχεθή εις Θεόν να γίνη μοναχός. ῾Ο άγιος Νικόλαος ήκουσε τις προσευχές του και φανείς καθ᾿ ύπνον του είπε ότι θ᾿ αποφυλακισθή. 

Μετά από καιρό του εφάνη πάλι λέγων ότι έχει ανάγκη τη μεσιτεία του αγίου Συμεών του θεοδόχου και Τιμίου Προδρόμου,ο Πέτρος συνέχισε με θέρμη να ικετεύη. Του εφάνη εις τον ύπνο ο άγιος Συμεών ενδεδυμένος ιερατική στολή και εις χείρας χρυσή ῥάβδο λέγων· «᾿Εσύ ημάς έβαλες εγγυητάς ότι θα γίνης μοναχός. ῾Ο δε είπε· Ναί»! 

Τότε τον έλυσε από τα δεσμά, μαζί με τόν άγιο Νικόλαο εξήλθον της φυλακής. ῾Ο άγιος Νικόλαος του έδειξε καρποφόρα δένδρα διότι ο Πέτρος ήτο άσιτος, έπειτα τον ωδήγησε εις ῾Ρώμη και λέγοντας να υπάγη εις ναό ῾Αγίου Πέτρου να καρή μοναχός έγινε άφαντος. ᾿Ενεφανίσθη και εις επίσκοπο ῾Ρώμης και τού είπε να τον κείρη μοναχόν.

Τούτου γενομένου με πλοίο ανεχώρησε, είδε την ῾Υπεραγία Θεοτόκου να λέγη εις άγιο Νικόλαο να υπάγη εις ῞Αγιον ῎Ορος. Πλέοντας εγγύς ῾Αγίου ῎Ορους ακινητοποιήθη το πλοίο· τότε είπε ο Πέ-τρος ότι πρέπει να μείνη εκεί. ᾿Εξήλθε εις ῞Αγιον ῎Ορος, το πλοίο ανεχώρησε. ῾Ο Πέτρος έμεινε εις σπήλαιο αγωνιζόμενος με δαίμονας, πείνα, φίδια. 

Μετά εν έτος του εφάνη η Θεοτόκος με άγιο Νικόλαο και ελύτρωσε από πειρασμούς. ῎Αγγελος επί 53 έτη τον έτρεφε. Κατά θεία οικονομία τον εύρε κυνηγός και έμαθε παρ᾿ αυτού τον βίο του. ᾿Επιστρέφοντας το επόμενο έτος να μείνη μοναχός, μαζί με τον όσιο τον εύρε νεκρόν (9ος αιών) ο μοναχός ούτος είχε μαζί του και τον δαιμονιζόμενο αδελφό του όταν ήγγισε εις άγιο λείψανό του τον έρριψε κατά γης το δαιμόνιο αφρίζων και τρίζων τους οδόντας έλεγε· «ώ Πέτρε γυμνέ και ανυπόδητε 53 χρόνους μ᾿ έχεις διωγμένο από κατοικία μου και τώρα θα με διώξεις από τον άνθρωπο τούτο; 

Ελαμψε το λείψανο του οσίου και ευθύς εξήλθε ως καπνός απ᾿ το στόμα του δαιμονιζομένου το ακάθαρτο πνεύμα. ᾿Εθεραπεύθη τελείως. Κατεβίβασαν το λείψανο και ελθόντες με το πλοίο έξω της μονής ᾿Ιβήρων, εστάθη το πλοίο ακίνητο επί πολλάς ώρας μη δυνάμενοι να το κινήσουν διά ιστίων και κωπών. Μόλις το κατηύθυναν προς μονή ᾿Ιβήρων έπλευσε. Με τιμάς ενεταφιάσθη εις νάρθηκα του ναού.

῾Υπό μοναχών εκλάπη και μετεφέρθη εις χωρίο Φώκαις Θράκης άπειρα θαύματα επιτελών.