Όσιος Διονύσιος· (Κτήτωρ της ῾Ι.Μονής Τιμίου Προδρόμου εις ῞Αγ.῎Ορος)

Εκ χωρίου Κορησού Καστοριάς. ᾿Ελθών εις ῾Ι.Μονή Φιλοθέου ῾Αγ. ῎Ορους όπου ο αδελφός του ήτο ηγούμενος έγινε μοναχός κι᾿ αργότερα ιερεύς. ᾿Επειδή εποθούσε την ασκητική ζωή εις έρημο συμβουλευθείς άλλους πατέρες διά να μη τον εμποδίσουν έφυγε κρυφίως και ήλθε εις σπήλαιο εις ῎Αθωνα τρεφόμενος με ψαλμούς και την ευχή και χόρτα άγρια η ό,τι του έδιδον ελεημοσύνη πέριξ ερημίται, παξιμάδι κλπ. Μετά τρία έτη ήρχισαν να έρχωνται υποτακτικοί. 

Εκτισαν κελλία και ναό εις Τίμιο Πρόδρομο. Κάθε Σαββατοκύριακο ο όσιος ήτο μαζί τους, τους λειτουργούσε· εδίδασκε και παίρνοντας ψωμί ακρόδρυα έφευγε διά το κελλί του. ᾿Εφύτευσαν και αμπελώνας και με πλοιάριο μετέφερον σιτάρι. Είδε ο όσιος εις τον τόπο όπου έκτισε μονή, λαμπάδα μεγάλη καιομένη. 

Πολλάκις είδε αυτό, ερωτήσας και τον διακριτικό Γέροντα Δομέτιον είδε και αυτός την λαμπάδα και είπε ότι Θέλημα Θεού είναι να κτισθή μονή εκεί. ῾Ο αδελφός του οσίου έγινε μητροπολίτης Τραπεζούντος. ῾Ο όσιος με αδελφό του ήλθον εις Κωνσταντινούπολι και εζήτησαν από βασιλέα Κομνηνό να γίνη κτήτωρ. 

Εδωκε ο βασιλεύς πολλά χρήματα, χροσόβουλα. ᾿Επιστρέφοντας εις Τραπεζούντα επετέθησαν πειραταί. ᾿Εφάνη ο Τίμιος Πρόδρομος και εξηράνθησαν τα χέρια των και ελύτρωσε από κίνδυνο. Το 1370 έτος ετελείωσε η ανέγερσις μονής, ο όσιος ελθών εις βασιλέα διά να λάβη βοήθεια, επιστρέψας εύρε λεηλατημένη τη μονή από τούρκους πειρατάς, οι μοναχοί διασκορπισμένοι.

Εσύναξε τους μοναχούς (1380 μ.Χ.) ερωτήσας τον πνευματικόν Δομέτιο αν πρέπη να ζητήση κι᾿ άλλη βοήθεια απ᾿ το βασιλέα, ο Δομέτιος του είπε ότι εις την ζωή αυτή δεν ανταμωνόμεθα αλλά εις την μέλλουσα. ᾿Εξεπληρώθη η προφητεία διότι ο όσιος απήλθε εις Τραπεζούντα εις αδελφό του και εκεί εκοιμήθη ειρηνικά 72 ετών. ῾Ο Δομέτιος ανέ-λαβε ηγούμενος της μονής.