Όσιος Δαυίδ εν Θεσσαλονίκη

Εκ Θεσ/νίκης, νέος εκάρη μοναχός εις μονή ῾Αγ.Θεοδώρου και Μερκουρίου (επωνομαζομένη Κουκουλιατών). Φλεγχθείς από τα υπέρ φύσιν αγωνίσματα των στυλιτών ανέβη εις αμυγδαλιά (εγγύς της εκκλησίας) εστερέωσε ξύλα ως κρεββάτι και έμεινε αγωνιζόμενος αρνούμενος να μείνη εις κελλί έλεγε δεν κατέρχομαι πρίν περάσουν 3 έτη και με πρόσταγμα Θεού. 

Μετά 3 έτη άγγελος του εφανέρωσε να κατέλθη. ᾿Ελθών ο επίσκοπος Δωρόθεος, ανέβη εις δένδρο, ησπάσθη τον όσιο, κατέβη, ελειτούργησαν και τον έβαλαν εις κελλί. ῎Ελαβε χάρι ιαμάτων. Τυφλή γυναίκα εθεράπευσε. ᾿Αποσταλείς εις Κων/πολι διά υπόθεσι με βαρβάρους, επροφήτευσε ότι όταν επιστρέφη 126 στάδια από Κων/πολι θα αποθάνη. 

Ο βασιλεύς ᾿Ιουστινιανός τον εδέχθη ως άγγελο, ο όσιος με κάρβουνα εις την παλάμη του εθυμίασε τον βασι-λέα και όλη τη Σύγκλητο. ᾿Επιστρέφων απέθανε ως επροφήτευσε.

Το πλοίο ακινητοποιήθηκε και αγγελικοί ύμνοι ηκούοντο. ᾿Ενεταφιάσθη εις μονή του. 150 έτη αργότερα ηθέλησαν να ανοίξουν τον τάφο του , εράγη η ταφόπλακα εις τέσσαρα μέρη και έπαυσε η προσπάθεια. ᾿Αργότερα ο επίσκ. Θεσ/νίκης Σέργιος κατά θεία αποκάλυψη ήνοιξε τον τάφο και ευρέθη το λείψανο σώον. ῎Ελαβε μόνο τρίχας από κεφαλή του δι᾿ ευλογία. Τα μαλλιά του οσίου και τα γένιά του έφθαναν έως τους πόδας του.