Άγιος Μάρκος Σμύρνης

Εγεννήθη εις Σμύρνη εκ γονέων Κων/νου και Μαρίας, έγινε έμπορος το 1788 ενυμφεύθη, έμενε εις Νέα ῎Εφεσο. ᾿Επειδή συνελήφθη από τούρκο (αγά) να μοιχεύη άλλην τινά γυναίκα ετούρκευσαν και οι δύο. Μετενόησε, εξωμολογήθη εύρε τρόπο και διέφυγε και το 1792 με την γυναίκα του και το τέκνον και ήλθον εις Βενετία.

Ενα μόνον είχε κατά νού το μαρτύριον. ῎Ελεγε· «Την ανομία μού εγνώρισα και την αμαρτίαν μου δεν εκάλυψα και πρέπει να κερδίσω τον ᾿Ιησούν διά του αίματός μου». Μετέβη εις Χίον. Μία νύκτα μετά τον κόπον των προσευχών και γονυκλισιών εκουράσθη και εκάθισε. Κατέλαβεν αυτόν ελαφρύς ύπνος, εφάνη νεανίας λαμπρός ειπών· «ήγγικε η του θείου δαψιλής». 

Την πρωίαν κοινωνήσας των ᾿Αχράντων Μυστηρίων, μετέβη εις Κριτή και ωμολόγησε, συγχρόνως έρριψε κατά γης το σαρίκιο το οποίο έφερε εις την κεφαλή και αντί εκείνου εφόρεσε σκούφο ῾Αγιορείτικο.

Τον εφυλάκισαν, τεντώνοντας πόδας, ο φύλαξ ελάκτισε ώστε ο μάρτυς έπτυε αίμα δοξάζοντας τον Κύριον διότι πάσχει διά τ᾿ όνομά Του. ῎Εψαλλε τό «χθές συνεθαπτόμην Σοί Χριστέ....» και άλλα τροπάρια. Είδε εν οράματι ότι 3 νέοι ήλθον με ίππους και τον ανεβίβασαν εις έτερον ίππον. Αυτοί εβάδιζον εμπρός, ο μάρτυς ηκολούθει. 

Του εφώναζον· «᾿Εμπρός, σπεύσον να μας φθάσης». Μάλλον ήσαν οι άγιοι· Πολύδωρος, Νικήτας και Νικόλαος οι εν Χίω μαρτυρήσαντες. Πάλι ομολογεί φυλακίζεται, δέρεται, τους κλαίοντας δι᾿ αυτόν παρηγορεί να χαίρωνται διότι «αύριο τελείται ο γάμος μου» έλεγε. ᾿Απεκεφαλίσθη το έτος 1801, εις το Βουνάκι.