Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου

Βιογραφία
᾿Εκ Καππαδοκίας, έγινε μοναχή εις μονή Χρυσοβαλάντου εις Κων/πολι. ῾Υπόδειγμα υπακοής και ταπεινώσεως, ποτέ δεν εσκανδάλισε η λύπησε άνθρωπο. ᾿Εμιμείτο τον όσιο ᾿Αρσένιο προσηύχετο όλη τη νύκτα με υψωμένα τα χέρια. Μετά τον θάνατο της ηγουμέ-νης ο πατριάρχης Μεθόδιος ο ομολογητής εξέλεξε την Ειρήνη διά ηγουμένη. ᾿Εζήτησε προορατικό χάρισμα διά να διορθώνη τας καλογραίας.
῎Αγγελος εφάνη λέγων ότι Κύριος τον απέστειλε εις διακονία κατά το αίτημά της. Καθ᾿ εκάστην ημέρα έβλεπε και συνωμίλει με τον άγγελο. Την νύκτα αγρυπνία, το πρωί ολίγος ύπνος, οι δαίμονες έκαμαν ταραχάς, με φωνάς. Είς δαίμων έβαλε πύρ και εκαίοντο τα ῥάσα της. Μία μοναχή από οσμή καιομένης σαρκός και ιματίων έτρεξε και έσβυσε το πύρ. ῾Η οσία με παράπονο είπε ότι άγγελος έπλεκε στέφανο ανθέων και όταν έσβυσε το πύρ έφυγε, χωρίς να την στεφανώση. Αι πηγαί ευωδίαζον. ῾Ο πρώην αρραβωνιαστικός τινος μοναχής κατέφυγε εις μάγο. ῾Η μοναχή εζητούσε άνδρα και έλεγε εάν δεν της ανοίξουν την θύρα να φύγη θα πνιγή. ῾Η οσία είπε όλη η αδελφότης να νηστεύση μία έβδομάδα και να κάμη κάθε μοναχή 1.000 μετάνοιες την ημέρα διά την πάσχουσα. ᾿Εφάνη εν οράματι ο Μέγας Βασίλειος λέγων· «Διατί μας ωνειδίζεις Ειρήνη ότι αφήνομεν και γίνονται εις την πατρίδα μας τοιαύτα μιαρά; Λάβε την πάσχουσα, οδήγησέ την εις ναό Βλαχερνών, η Θεοτόκος θα την θεραπεύση».
Την έφερε η οσία την πάσχουσα με δύο άλλας μοναχάς. Την νύκτα είδε όραμα και φωνή θεία να επιστρέψη εις μονή της. ᾿Επέστρεψαν αι μονάστριαι με υψωμένα χέρια γονυκλινούσαι έκραζον τό· «Κύριε ελέησον». Μετά από ώρα αφού εβράχη το δάπεδο από δάκρυα εφάνη ο Μέγας Βασίλειος και η ῾Αγ.᾿Αναστασία και έδωσαν εις την οσία δέμα το οποίο είχε δαιμονικά φυλακτά, τρίχας, σπάγγους, γραμμένα ονόματα δαιμόνων και δύο μολυβένια είδωλα ανδρός και γυναικός (τής μοναχής) κολλημένα εις αμαρτωλή στάσι σαρκικής μίξεως.
῞Οταν έκαυσαν αυτά εξήλθον φωναί όπως σφάζουν χοίρους, εχρίσθη έλαιο κανδήλας και ιατρεύθη. Είς εργάτης εργαζόμενος εις αμπελώνας μονής, εδαιμονίσθη, η οσία είπε και τον έδεσαν εις κολώνα ναού και ηύχοντο αι μοναχαί. Εις θεία Λειτουργία έσπασε την αλυσσίδα εισήλθε εις ιερό και εδάγκασε τον ιερέα. ῾Η οσία τον επετίμησε και έμεινε ακίνητος, μετά την Θ.Λειτουργία τον εθεράπευσε προσευχηθείσα κατά μόνας. Κάποιες φορές προσηύχετο μία, δύο η 4 και περισσότερες ημέρες συνεχώς με υψωμένα τα χέρια, όταν τα χέρια της επάγωναν μία μοναχή την βοηθούσε να τα κατεβάση. Την αγ.Τεσσαρακοστή έτρωγε οπωρικά και λάχανα με ύδωρ κάθε εβδομάδα.
Μία νύκτα την είδε μία μοναχή να προσεύχεται εις προαύλιο, ήτο υψωμένη εις τον αέρα επί 3 ώρες, τα δύο πέριξ κυπαρίσσια έκλιναν κορυφάς των έως γή, όταν ηγέρθη η οσία από προσευχή ήγγισε τας κορυφάς και επανήλθον εις θέσι των. Αι μοναχαί έβλεπον δύο μανδήλια τα οποία εκρέμασε η οσία εις κορυφάς των και δέν εγνώριζον πως και ποίος τα εκρέμασε έως ότου έμαθον απ᾿ την μοναχή την αλήθεια. Μία νύκτα ήκουσε θεία φωνή να υποδεχθή τα οπωρικά είς ναύτης. Την ώραν του όρθρου ήλθε και είπε ότι ενώ ήρχετο εις Κων/πολι και ήσαν πλησίον Πάτμου, είς γέρων μας εφώναξε από τη στεριά, δεν εσταματήσαμε διότι ήτο άνεμος και βράχια. Το πλοίο έμεινε ακίνητο, ο γέρων εβάδισε επί της θαλάσσης και μού έδωσε τρία μήλα διά τον πατριάρχη και τρία διά την ηγουμένη Ειρήνη από τον παράδεισο τα στέλνει ο δούλος του Θεού ᾿Ιωάννης. Και έγινε άφαντος. ῾Ο ναύτης τα έδωσε και έφυγε.
῾Η οσία μία εβδομάδα ενήστευε δοξολογούσα τον Κύριον. ῎Ετρωγε ολίγο-ολίγο κάθε η-μέρα από το μήλο επί 40 ημέρας. Την Μ.Πέμπτη μετά τη Θ.Κοινωνία εμοίρασε το δεύτερο μήλο εις μοναχάς. Το τρίτο το εφύλαξε, το ωσφραίνετο καθ᾿ ημέραν εις ψυχική ωφέλεια. Μία άρρωστη μοναχή την παρακαλούσε να την ιατρεύση. ῾Η οσία είπε εις αδελφάς· «Πιστεύσατέ μοί ότι εάν είχον παρρησία τινα εις Κύριον θα τον παρεκάλουν να είμεθα όλας τας ημέρας άρρωστοι διότι ωφελείται η ψυχή όταν ευχαριστεί τον Θεόν και ομολογεί ότι δικαίως πάσχει».
᾿Εφάνη εις τον βασιλέα εις όραμα και έπειτα οφθαλμοφανώς και τον ήλεγξε φοβερίζουσα αυτόν διά τινα συγγενή της φυλακισμένο διά φθόνο. ᾿Εκείνος τον ελευθέρωσε. ῎Αγγελος της εφανέρωσε ένα έτος ενωρίτερον το θάνατό της. ᾿Ενήστευσε, έτρωγε απ᾿ το μήλο εκείνο το οποίο έστειλε ο Ευαγγελιστής ᾿Ιωάννης ο Θεολόγος απ᾿ την Πάτμο, νουθετήσασα τας μοναχάς, έλλαμψε το πρόσωπό της και ανεπαύθη εν Κυρίω.
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Βασιλείας γήινους πάλαι οὐκ ἔτυχες, ἀλλ' ἄφθάρτων στεφάνων νῦν σὲ ἠξίωσεν, ὁ Νυμφίος σου Χριστὸς ὁ ὡραιότατος, ᾧ καθιέρωσας σαυτήν, ὅλῃ καρδίᾳ καὶ ψυχῇ, Εἰρήνη Ὁσία Μῆτερ, Χρυσοβαλάντου ἡ δόξα, ἡμῶν δὲ προσφυγὴ καὶ βοήθεια.