Νεομάρτυς Θεόφιλος | Εκ Ζακύνθου.

Ναύτης εκ Ζακύνθου.

Εις Χίο ελθών εσυκοφαντήθη ότι εφόρει εις το κεφάλι τον σκούφο των ᾿Αγαρηνών, ο κριτής απεφάσισε ότι πρέπει να γίνη Τούρκος, ο Θεόφιλος έμεινε πιστός ομολογών Χριστόν. Την ώρα όπου οι ᾿Αγαῥηνοί κατά την συνήθειά των προσηύχοντο, ο Θεόφιλος έφυγε και εκρύβη διά 3 ημερονύκτια. ᾿Επήγε εις την Σάμο ολίγο καιρό, επιστρέφων εις Χίο διά να εύρη τόν πλοίαρχό του να εργασθή, οι Τούρκοι τον ανεγνώρισαν και συνέλαβον. Εις το δικαστήριο πάλι ομολογεί ότι είναι χριστιανός και χριστιανός θ᾿ αποθάνη. Τον φυλάκισαν και πάλι με φοβερισμούς και κολακείες τον εβίαζον. ῾Ο μάρτυς απεκρίθη. Δεν φοβούμαι τον πρόσκαιρον θάνατον, διότι μοί παρέχει ζωήν αιώνιον. Τον έδειραν πολύ, τέλος απεφάσισαν να καή ζωντανός. Τον έφεραν εις τον τόπο όπου ήτο μονή γυναικών και ναός ῾Αγ.Γεωργίου, ο μάρτυς μετέφερε με προθυμία τα ξύλα! ῏Ω! της διαπύρου σου αγάπης μεγαλομάρτυς του Χριστού Θεόφιλε! Εισήλθε μόνος του εις πυρά ψάλλων. ῏Ητο 18 ετών, το έτος 1635 εμαρτύρησε.

Καιομένου του σώματος μεγάλη και θαυμαστή ευωδία, εξήρχετο από την πυρά. Οι ᾿Αγαρηνοί μη υποφέροντες το θαύμα αυτό, έρριψαν εντός της πυράς ένα χοίρο διά να αναδίδεται δυσωσμία. ᾿Αλλ᾿ ως η φλόξ έκαυσε τα σχοινία του χοίρου που ήτο δεμένος, το ζώο έτρεξε και έφυγε. Λείψανα έναπομείναντα από την πυρά ηγόρασαν οι χριστιανοί, μέρος αυτών ευρίσκεται εις ναό ῾Αγ.Γεωργίου εις την Πηγάδα και εις ναό Προδρόμου εις ᾿Ατζικήν Χίου.