Όσιος Αρσένιος ο εν Πάρω

Ο ᾿Αρσένιος Σεργίου Σεργιάδης εγεννήθη εις ᾿Ιωάννινα την 31-1-1800. Εις βάπτισμα ωνομάσθη ᾿Αθανάσιος, 9 ετών φοιτά εις την σχολή Κυδωνιών Μ.᾿Ασίας. 15ετής ήλθε εις ῞Αγ.όρος εις ῞Αγ.῎Αννα όπου ενεδύθη το μέγα αγγελικό σχήμα. Μετά 6 έτη έφυγε με άλλους Κολλυβάδες απ᾿ το ῞Αγ.όρος. Εις τήν νήσο Φολέ-γανδρο επί αρκετά έτη ήτο διδάσκαλος εις τα παιδιά, διορισμένος απ᾿ το κράτος. 

Εκεί χειροτονείται διάκονος. Μετά ήλθε εις Πάρο εις μονή του ῾Αγ. Γεωργίου. Με άκρα νηστεία.. κάποιες περιόδους μία φορά την εβδομάδα έτρωγε, ολίγος ύπνος.. εφρόντιζε να συμφωνούν τα έργα με τα λόγια, να προπορεύωνται τα έργα των λόγων.

Ελαβε χάρισμα δακρύων, εχειροτονήθη ιερεύς και πνευματικός, πλήθη πιστών ήρχοντο διά ομολόγησι. ῏Ηλθε ποτέ εις μονή Μεταμορφώσεως μία πόρνη να ίδη την αδελφή της μοναχή. Ούτε εξήλθε να την ιδή, μάλιστα την έδιωξαν με ύβρεις και την επλήγωσαν, η πόρνη έκλαιε έξω από την μονή την εύρε ο όσιος και παρηγορήσας την έλαβε απ᾿ το χέρι και την έφερε εντός.. εκείνη έγινε αργότερα μοναχή. 

Εις μοναχές διά την αντιμοναχική συμπεριφορά έθεσε κανόνα 3 έτη ακοινωνησίας απ᾿ τα ῞Αγ. Μυστήρια. ᾿Εκείνες μετενόησαν και εμετρίασε εις 1 έτος τον κανόνα. Κάποτε εις μονή Αγ.Γεωργίου διά εξομολόγησι ήλθε κάποιος και είπε· «Πάτερ ᾿Αρσένιε έχετε ωραίο λαχανόκηπο» -ο δε δείχνοντας πατερικά βιβλία είπε· «ο δικός μου κήπος είναι τερπνότερος και ωραιότερος».

Αι μοναχαί της μονής Μεταμορφώσεως Χριστού είχον φιλονεικίας και εσκέπτετο να τας εγκαταλείψη. ᾿Ενώ είχα κατά νού να μη επιστρέψη ποτέ πάλι εις μονή, ο ῞Αγ.Γεώργιος ως νέος του εφάνη και ερωτήσας γιατί φεύγει του είπε ότι δεν δύναμαι να βαστάξω τας εκτροπάς των. ῾Ο νέος απήντησε· ο ΚΗΙΧ βαστάζει τας παρεκτροπάς τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων, επί Σταυρού υπέμεινε και ηύχετο υπέρ των σταυρωτών. 

Πως εσύ 40 καλογραίας δεν βαστάζεις που είναι ασθενείς φύσεις και ναι μέν σε ελύπησαν αλλά τώρα μετενόησαν; ῾Ο όσιος νομίζων τον νέον απλούν σοφόν άνθρωπο είπε· Δεν είναι δυνατόν να μετανοήσουν διότι πολλάκις υπεσχέθηκαν και δεν έπραξαν, τώρα κι᾿ εγώ θέλα ν᾿ ασχοληθώ με τη ψυχή μου. Στρέψον δεξιά και ιδέ -τού λέγει ο νέος. Είδε ο ᾿Αρσένιος φως γλυκύτατον -Εις τα αριστερά; 

Στραφείς ο Γέ-ρων αριστερά ορά σκότος δυσσώδες. ῾Ο νέος· ῎Ακουσον! ᾿Εάν παρηγορήσης τας μοναχάς το φως θάναι μαζί σου και εάν υπομείνης θα σε συνοδεύση εις βασιλεία των ουρανών, εάν δεν πάς εις τη μονή σε περιμένει το σκότος. Λέγων αυτά ήστραψε το πρόσωπό του και εγνώρισε ότι είναι ο ῾Αγιος Γεώργιος. ῞Οταν επέστρεψε είδε τας μοναχάς κλαιούσας εν τώ ναώ. 77 ετών την 31-1-1877 ανεπαύθη.

῎Εν έτος πρίν προείπε τον θάνατό του. ᾿Ενεταφιάσθη εις την τοποθεσία όπου υπέδειξε και νύν ευρίσκεται εις Μονή Μεταμορφώσεως η του Δάσους επιλεγομένη. Μεγάλοι διωγμοί· ᾿Επί Νέρωνος 64 μ.Χ, Δομετιανού 95 μ.Χ, Τραϊανού 11, ᾿Ανδριανού 126, ᾿Αντωνίου 162, Σεβήρου 202, Μαξιμίνου 233, Δεκίου 250, Ουαλεριανού 258, Διοκλητιανού - Μαξιμιανού 302 μ.Χ.