Όσιοι Μακάριος ο Αιγύπτιος και Μακάριος ο Αλεξανδρεύς

Ο πρώτος (αναχωρητής) εγεννήθη εις Θηβαϊδα το 331 έτος. Νέος έγινε μοναχός, 40 ετών έγινε ιερέας, έλαβε χάρι κατά δαιμόνων και θαυμάτων. Τινές λέγουν ότι ήτο μαθητής ῾Αγ.᾿Αντωνίου. ῾Ο μαθητής του ᾿Ιωάννης ελάμβανε αργύρια από ιατρευθέντας, όπως του προείπε ο όσιος έγινε λεπρός. ῾Ο όσιος εθεράπευσε μετά 7ήμερο προσευχή δαιμονιζόμενο. 

Στρατιώτες εδίωκον άνδρα που έλεγε ότι ήτο αθώος, τον συνέλαβαν, ο όσιος ελυπήθη και ερωτήσας τον νεκρό εάν είναι αυτός ο φονεύς, ο νεκρός απεκρίθη· «Ουχί Τίμιε πάτερ, άλλος είναι!» Οι στριώτες ηρώτησαν να ερωτήση ο όσιος ποίος είναι. ᾿Απεκρίθη· «Φθάνει που σας εβεβαίωσα ότι αυτός δεν πρέπει να τιμωρηθή, εγώ δεν είμαι κριτής να τιμωρώ». ῾Ο όσιος εθεράπευσε με προσευχή του κόρη η οποία εφαίνετο (συνεργεία δαίμονος) ως άλογο, εξήγησε ότι τούτο τούτο έπαθε διότι 5 εβδομάδες απουσίαζε από την θεία κοινωνία.

Ο όσιος Μακάριος σκέπαζε τα ελαττώματα των ανθρώπων, ως να μη τα έβλεπε και ό,τι ήκουε, ως να μην ήκουε. ᾿Ανέστησε ειδωλολάτρη τον Μίλτη (ιδέ Τριώδιο Σάββατο Τυρινής) διά να πείση έναν αιρετικόν διά την ανάστασιν των νεκρών. Είδε οφθαλμοφανώς τον διάβολον κρατώντα αγείον ελαίου και λινό ιμάτιο κρεμμάμενα κολοκύθια.

Εθέριζον με ᾿Αββά Σισώη και άλλους μοναχούς, γυνή έκλαιε διότι απέθανε ο ανήρ της και δεν εύρισκε κάποια παρακαταθήκη. ῾Ο όσιος ηρώτησε τον νεκρόν και απήντησε ο νεκρός!! ᾿Επί 20 έτη ο όσιος έτρωγε μόνο άρτο και 3 ποτήρια νερό.

Ερωτηθείς να είπη ψυχοφελή είπε· «᾿Ακόμη δεν έγινε μοναχός, αλλά είδε μοναχούς. Συνήντησε εις την έρημο δύο γυμνούς ερημίτας που επί 40 έτη ησκήτευον και έλαβον χάριν να μη κρυώνουν ούτε να ζεσταίνωνται. Κλέπτες ήλθον εις καλύβη του, ο όσιος ως δήθεν ξένος βοηθούσε εις την αρπαγήν των λιγοστών αντικειμένων λέγων· «Γυμνός εξήλθον εκ της κοιλίας της μητρός μου». 

Οταν ήθελον να τον χειροτονήσουν διάκονο έφυγε εις άλλο τόπο εκεί εσυκοφαντήθη ότι επόρνευσε και έμεινε η νέα έγγυος. Τον έδειραν και επόμπευσαν, ηργάζετο και έτρεφε την γυναίκα. Την ώρα του τοκετού δεν ηδύνατο να γεννήση και ωμολόγησε την αλήθεια. ῾Ο όσιος έλεγε· «Φεύγε εις ησυχία, κλαίε, χαλίνωσε την γλώσσα σου και την κοιλία σου.

Το έτος 391 απήλθε ειρηνικά εις Κύριον.

Ο άγ. Μακάριος ο και πολιτικός ονομαζόμενος· Διέτριβε εις πόλιν διά την ωφέλεια των ανθρώπων. ᾿Ητο ιερεύς εις τα κελλία, άκρως εγκρατής, υπομονετικός και θαυματουργός. ῾Ο όσιος ᾿Αντώνιος είπε δι᾿ αυτόν· «᾿Ιδού ανεπαύθη το ῞Αγιον Πνεύμα επί σε και θέλεις γίνει κληρονόμος των αρετών μου». Τούτο είπε όταν εζήτησε ο Μακάριος να του δώση ολίγα ωραία βάϊα, όταν ο ᾿Αντώνιος του είπε ότι είναι γεγραμμένον να μη επιθυμήσης τίποτε από τα του πλησίον σου, τότε τα βάϊα κατεκάησαν ως από πυρός.

Εις το Ταβενήσι επί 7 έτη έτρωγε λάχανα κι᾿ όσπρια βρεκτά. ᾿Επί 3 έτη έτρωγε 40 δράμια παξιμάδι και ολίγον ύδωρ. Μία τεσσαρακοστή δεν εκάθησε, ούτε εκοιμήθη, έπλεκε βάϊα φοινίκων και κάθε κυριακή έτρωγε μόνο κραμβολάχανο. Μία φορά ηγωνίσθη να μείνη ο νούς του 5 ημέρας εις θεωρίαν Θεού και τοσούτο εθύμωσε ο δαίμων έκαυσε το ψαθίον όπου ίστατο ο όσιος και ότι άλλο υπήρχε εις καλύβη του εκάη. Οι λογισμοί τον έθλιψαν διά να υπάρχη προσκύνημα εις Ρώμη ο όσιος πέσών εις το κατώφλι είπε εις δαίμονας· «Σύρατέ με εσείς, εγώ θεληματικώς δεν υπάγω.

Αλλοτε θλιβόμενος από λογισμούς μετέφερε άμμο από τόπο εις τόπο. ῞Οταν τον επείραξε ο δαίμων της πορνείας έξι μήνας έμεινε εις βάλτο προσευχόμενος· από τα τσιμπίματα των εντόμων μόνο από τη φωνή εγνωρίζετο. ᾿Εδάγκασε αυτόν ασπίς και συλλαβών τον όφι έσχισε τας σιαγόνας της, διαμένων αβλαβής. ᾿Εθεράπευσε τυφλό μικρό της ύαινας και η ύαινα την επομένη έφερε δέρμα προβάτων, ο άγιος είπε εις θηρίον «τά εξ αδικίας ου δέχομαι» το θηρίο έκλινε κεφαλή και έφυγε.

Ιάτρευσε ιερέα που είχε πορνεύσει και ελειτούργησε, αφ᾿ οίς πρότερον υπεσχέθη να μη ιερουργή εις το εξής. Εισήλθε εις τον τάφο ᾿Ιανή - ᾿Ιαμβρή (τών μάγων του Φαραώ) οι δαίμονες ως κόρακες φτερουγίζοντας εις το πρόσωπόν του έκραζον· «Τι θέλεις εδώ; ουδέποτε άλλος άνθρωπος εισήλθε!» ῾Ο όσιος είπε· «Μόνο να ιδώ και φεύγω». 

Ο Σατανάς κρατών ξίφος απειλούσε τον όσιον όστις είπε· «Σύ έρχεσαι με ξίφος εγώ εν ονόματι του Κυρίου Σαββαώθ». Φεύγων εβάδισε 20 ημέρας, από πείνα και δίψα ησθένησε. ᾿Εβλεπε κόρη μαυροφορεμένη κρατούσα ύδωρ, την ηκολούθησε 3 ημέρας, μετά εφάνη αγέλη αγρίων βουβαλιών. ῞Ενα θηλυκό ζώο με το μοσχάρι της ήλθον ενώπιόν του, φωνή ήκουσε να θηλάση και θηλάσας έλαβε δύναμιν και επέ-στρεψε.

Μία φορά έστηνε καλάμια ανά διαστήματα, διά να γνωρίζη την οδό επιστροφής, ο διάβολος φθονήσας εμάζεψε αυτά εις δεμάτι και έφησε αυτά εκεί όπου εκοιμάτο. ῾Ο όσιος έρριψε την ελπίδα του εις τον Θεόν και εσυνέχισε. ῾Ο όσιος ήτο μικρού αναστήματος, κυρτός, με ολίγας τρίχας εις μύστακα και πώγωνα.

᾿Ανεπαύθη εν ειρήνη, το 394 ετών 99.