Όσιος Ιάκωβος

Από τα μέρη Κύρου, ο επίσκοπος Θεοδώρητος συνέγραψε τον βίο του. ῞Ολη τη ζωή του άστεγος, αγρυπνών. ᾿Αρχικά ασκήτευε εις κελλί εγγύς πόλεως Κύρου. ῾Ο Θεοδώρητος ιδών ότι φορούσε αλυσσίδες του είπε να τις αφαιρέση, ο όσιος ως ταπεινός υπήκουσε. Μία φορά προσύχετο γονυκλινή τον εσλέπασε το χιόνι,οι χριστιανοί μετά 3 ημέρας εξέχωσαν με αξίνας-φτυάρια και τον εύρον. 

Παιδίον τετραετές απέθανε, το έφεραν εις άγιον, προσευχηθείς επί ώρα το ανέστησε. Τούτο το θαύμα το είδε ο Θεοδώρητος οφθαλμοφανώς. Πολλούς πειρασμούς υπέμεινε από τον διάβολο. Μία φορά 10 ημέρες έμεινε άσιτος διότι έβλεπε τον διάβολο ενώπιόν του ως Αιθίοπα-γίγαντα! ῎Αλλη φορά ο δαίμων μετεσχηματίζετο εις τον όσιον και έπαιρνε την στάμνα του διακονητού που μετέφερε ύδωρ εις τον όσιον. 

Μετά δύο εβδομάδες ιδών ο όσιος τον διακονητή έμαθε τα συμβάντα και τον επρόσταξε να μη δώση καθά οδόν ούτε εις τον ίδιον αλλά να το φέρη εις τον τόπο του. Μία νύκτα ο δαίμων εφώναζε εις τον επίσκοπο Θεοδώρητο να μη πολεμή τον αιρετικό Μαρκίωνα και ότι θα τον είχε εξολοθρεύση αν δεν είχε βοηθό και προστάτη τον ᾿Ιάκωβο. Του οσίου τούτου έτι ζώντος έκτιζον ναούς εις μνήμη του. 

Ο Θεοδώρητος εφορούσε το παλαιό κουκούλιον του οσίου διά αυλογία. ᾿Εκοιμήθη εν ειρήνη.