Άγιος Χαράλαμπος

Ητο ιερεύς εις Μαγνησία Μ.᾿Ασίας (ΒορειοΑνατολικά Σμύρνης) εις χρόνους βασιλέως Σεβήρου (222-238) και ηγεμόνος Λουκιανού. Ομολογεί, βασανίζεται, τόση υπομονή δείχνει εις μαρτύρια ώστε οι στρατιώτες σταματούν, ορμά ο ηγεμών να βασνίση τον άγιο και τα χέρια του εκόπησαν εις αγκώνας και εκρέμοντο. 

Ο άρχων έπτυσε τον άγιο και ευθύς το πρόσωπό του εστράφη εις τράχηλο!! ῾Ο λαός εδέετο του αγίου όστις είπε· «Ζή Κύριος ο Θεός μού ετιμώρησε αυτούς διά να σας δώση ζωή αιώνιον. ῾Ο άρχων εδέετο να τον θεραπεύση και θα πιστεύση. ᾿Ενώ προσηύχετο ο άγιος, φωνή θεία άνωθεν εβεβαίωσε την δέησι. Τον εθεράπευσε και εβαπτίσθη, έπαυσε τότε ο διωγμός. 

Ο Σεβήρος ο βασιλεύς έστειλε 300 στρατιώτας, συνέλαβον τον άγιον εκάρφωσαν καρφιά εις πλάτη του, και έσυρον 15 στάδια τον άγιο απά την γενειάδα κατά γής. ῞Ενα άλογο ελάλησε με ανθρώπινη φωνή· «ώ! Τρισκατάρατοι στρατιώτες του βασιλέως δεν βλέπετε ότι ο Θεός είναι μαζί του; λύσατέ τον διά να λυθήτε απά τα αόρατα δεσμά» και τον έλυσαν. 

Ο διάβολος μετασχηματισθείς εις γέροντα ως δήθεν βασιλεύς Σκυθών εφάνη εις βασιλέα Σεβήρο λέγων ότι ο μάγος Χαραλάμπης του πήρε τους στρατιώτας του.. Συνέλαβοβ και έρριψαν εις πυρά τον άγιο όμως δεν εκαίετο. ῏Ητο τότε 113 ετών ο άγιος, εθεράπευσε έναν που ήτο 36 έτη δαιμονιζόμενος, εξερχόμενο το δαιμόνιο είπε ότι ήτο φονεύς και κλέπτης και διά αυτό εισήλθε. 

Ανέστησε και νεκρόν νέον ο άγιος και πλήθη λαού επίστευσαν. ῞Ομως πάλι ο βασιλεύς βασανίζει τον άγιο. Δέρεται, καίεται με λαμπάδας, επήδησε το πύρ και έκαυσε τους δημίους, ο βασιλεύς θυμωθείς και ῥίπτων βέλη εις αέρα έκραζε· «Κατέβα εις τη γη Χριστέ να πολεμήσωμεν». Τότε έγινε σεισμός και αστραπαί και εκρεμάσθηκαν αοράτως βασιλεύς και έπαρχος εις αέρα. 

Εδέετο ο βασιλεύς να λυτρωθή, η Γαλήνη η κόρη του βασιλέως εδέετο κιά αυτή του αγίου διά τον πατέρα της. Ευχομένου του αγίου κατήλθον εις γήν!.. ᾿Επέστρεψαν εις ανάκτορα. ῾Η Γαλήνη είδε όραμα ότι εισήλθε εις ωραίο περιβόλι ο φύλαξ εξεδίωξε τον πατέρα της και τον έπαρχο. 

Ο άγιος της ερμήνευσε ότι είναι ο παράδεισος. Μετά ένα μήνα πομπεύουν τον άγιο εις την πόλι ως να ήτο ζώο με χαλινό εις το πρόσωπο. ῾Ο βασιλεύς διέταξε την Γαλήνη να θυσιάση εκείνη τα έρριψε κατά γης και συνετρίβησαν.

Ολονυχτίς διέταξε ο βασιλεύς και οι τεχνίτες τα αντικατέστησαν και διόρθωσαν, είπε εις Γαλήνη· «᾿Ιδέ οι θεοί μας ανεστήθηκαν. Τότε τα επετίμησε εν ονόματι Χριστού και έπεσαν κατά γης συντρίμια. ῾Ο βασιλεύς έστειλε τον άγιο εις οικίαν χήρας. ᾿Εκεί όταν ακούμβησε εις ξηρό στύλο, έγινε δένδρο μεγάλο!

Πλήθη λαού ήρχοντο και εδιδάσκοντο. ᾿Εξεδόθη απόφασις θανάτου. Πορευομένου εις μαρτύριον έψαλλε τον 100 ψαλμόν. Του εφάνει ο ΚΗΙΧ με άγ.αγγέλους λέγων να ζητήση όποια χάρι θέλει. ῾Ο Δε είπε· «Και τούτο ΚϚλυριέ μού μεγάλο χάρισμα σά εμένα είναι να ιδώ δόξαν παρπυσίας Σου, πλήν επειδή η αγαθότης Σου προτάσσει, παρακαλώ όπου ευρεθεί τμήμα λειψάνου μου και όπου με εορτάζουν να μη γίνη πείνα, ασθένεια, ακαρπία και πόλεμος και να συγχωρούνται οι αμαρτίες τους»

Ο ΚΗΙΧ λέγων το· «Γενηθήτω το θέλημά σου, δούλε Μού» ανελήφθη. Ευθύς ο άγιος παρέδωκε την ψυχή του, τότε τον απεκεφάλισαν. ῾Η Γαλήνη τον ενεταφίασε. Ι αγία του κάρα ευρίσκεται εις μονή Πρωτομάρτυρος Στεφάνου εις Μετέωρα.