Όσιος Θωμάς ο Δεφουρκινός

Εζησε εις τους χρόνους του Λέοντος του σοφού (886-912), ήτο εκ Παφλαγονίας. Τον έκαμαν ηγούμενο εις μονή κοντά εις Σαγγάριον ποταμόν. Μετά έτη αφήσας διάδοχον, ήλθε εις έρημον τόπον ασκητεύων χωρίς στέγη και χρειώδη. Οι μαθηταί του του έκτισαν κελλίον. ῾Ο όσιος κλίνας γόνατα προσηύχετο να έλθουν αδελφοί πρόθυμοι να ευαρεστήσουν Θεόν. 

Ηλθον δύο ευλαβείς κοσμικοί και εζήτουν να μονάσουν. Τους εκούρευσε μοναχούς με ονόματα Πέτρον και Παύλον. ῾Ο διάβολος τρία έτη του έστειλε κώνωπας, ούτε ν᾿ αναπνεύση δεν ηδύνατο από το πλήθος. Ευχαριστούσε τον Κύριον, ζητώντας λύσιν του κακού. ᾿Εφυγαν τα κουνούπια και ήλθον μύγες μεγάλες και πολύ τον ενοχλούσαν. 

Μετά έφυγαν και ήλθαν μυρμύγγια και επί εννέα έτη τον πείραζαν. Μετά ήλθαν φίδια πολλά, όμως δεν τον έβλαπταν. ᾿Επί 11 (ένδεκα) χρόνια ο όσιος υπέμεινε και αυτό. Μία φορά κατά την ώρα της θείας Λειτουργίας ένας φοβερός δράκων εστάθη εις την θύραν της εκκλησίας, η κεφαλή του εφαίνετο ως βούς. 

Εις το τέλος θείας Λειτουργίας ο όσιος ενδευμένος τα ιερατικά είπε· «ώ! θηρίον, τώρα θα έλθη η απώλειά σου, διά της θείας προνοίας ακολούθησόν μοί» ο δράκων δαγκάσας το άμφιό του ακολουθούσε, φθάνοντας εις χαράδρα, ευχήθη ο όσιος και ο δράκων έπεσε εντός φάραγγος και οι δύο λόφοι έπεσαν κι᾿ αυτοί και κατέχωσαν και εφαίνετο ο τόπος πεδιάδα και τα φίδια ήλθαν εις τον τόπον αυτό, έφυγαν όλα από το κελλί του και εψόφησαν εις τον τόπον όπου κατεχώθη ο δράκων.

Ηλθαν τότε πτηνά και τα κατέφαγον. ᾿Από τότε ο άγιος έλαβε χάρισμα προορατικό.

Επεδίδετο εις σκληροτέραν άσκησιν. ῾Ο Λέων ο Σοφός (886μ.Χ.) του έστειλε σφραγισμένο γράμμα ζητών λύσιν κάποιου προβλήματος. ῾Ο όσιος απήντησε προτού να το φέρη ο βασιλικός υπηρέτης και όταν ήλθε ο υπηρέτης του έδωσε την γραπτή απάντησι λέγοντας· «᾿Αρκεί τούτο εις σε τέκνον, αρκεί, εις δε τον Θεόν η περί τούτου φροντίς και πρόνοια. 

Επειτα ο άγιος ελθών εις δύσβατο τόπο το υπόλοιπον βίον του ως έγκλειστος -μόνο ο διακονητής του τον έβλεπε- εκοιμήθη εν ειρήνη.