Όσιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός

Ο πατήρ του Σέργιος ήτο πρωτοσύμβουλος του Τούρκου διοικητού της Δαμασκού του ᾿Αβδούλ Μελέκ. Οι Τούρκοι συνέλαβαν αιχμαλώτους χριστιανούς και ένα μοναχό Κοσμά από ᾿Ιταλία και θα τους εθανάτωναν.

Ο Κοσμάς έκλαιε διότι τόσα χρόνια εσπούδαζε τόσες επιστήμες και δεν έχει μαθητήν να αφήση τη σοφία του. ῾Ο Σέργιος τον έλαβε εις οικία του ως διδάσκαλο εις τον υιόν του ᾿Ιωάννη και τον Κοσμά εξ ῾Ιεροσολύμων (ορφανό παιδίο το οποίο είχε υιοθετήση).

Ο μοναχός Κοσμάς αφού επί έτη εδίδαξε τον ᾿Ιωάννη και Κοσμά, έζησε το υπόλοιπο ζωής του εις Λαύρα ῞Αγ.Σάββα. ῞Οταν απέθανε ο Σέργιος, οι Τούρκοι ακουσίως έκαναν τόν ᾿Ιωάννη πρωτοσύμβουλο εις την θέσι του πατέρα του. ῾Ο άγιος έγραψε επιστολάς ελέγχοντας τον εικονομάχο Λέοντα ᾿Ισαυρο. 

Ο Λέων επλαστογράφησε επιστολή του αγίου ότι δήθεν ζητούσε από βασιλέα Λέοντα να πολεμήση κατά των Τούρκων της Δαμασκού, διότι είχαν εξασθενήσει εις στρατό. Μαθών ο Τούρκος άρχων διέταξε και του έκοψαν το δεξί χέρι και το εκρέμασαν εις την αγορά διά παραδειγματισμόν. Τό βράδυ εζήτησε απ᾿ τον άρχοντα να ενταφιάση το χέρι του διά να ελαφρώσουν οι πόνοι του. 

Λαβών την χείρα του, εις τον ναόν της οικίας του, εγονάτισε έμπροσθεν τής ῞Αγ.Εικόνος Θεοτόκου και παρακαλούσε να του ιατρεύση την χείρα λέγων· «Δέσποινα Πάναγνε Μήτερ, η τον Θεόν μού τεκούσα, διά τας θείας εικόνας η δεξιά μού εκόπη. Ουκ αγνοείς την αιτίαν διά την οποίαν ο βασιλεύς Λέων εξεμένη. Πρόφθασον τάχος και ίασαί μου την χείρα. 

Η Δεξιά του ῾Υψίστου η από σου σαρκωθείσα πολλάς ποιεί τας δυνάμεις της σής μεσιτείας. Την δεξιάν μου και ταύτην νύν ιασάτω λιταίς Σου, ως αν Σούς ύμνους ούς δοίης και του Σου Σαρκωθέντος, εν ῥυθμικαίς αρμονίαις συγράψηται Θεοτόκε, και συνεργός χρηματίση της ορθοδλόξου λατρείας, δύνασαι γάρ όσα θέλεις ως του Θεού Μήτερ ούσα». 

Ταύτα ευχόμενος μετά δακρύων ως να εκοιμήθη του εφάνη και βλέπει την Θεοτόκον λέγουσα· «᾿Ιδού ιατρεύθη η χείρ σου, ποίησον αυτήν κάλαμον γραμματέως οξυγράφου ως μοί υπεσχέθης». Και ώ του Θαύματος! ῾Η χειρ του ήτο υγιής! ῾Ολη την νύκτα έψαλλε ευχαριστώντας Παναγίαν!.. ᾿Εξέστησαν πάντες και δεν επίστευαν έλεγαν ότι οι δήμιοι από άλλον έκοψαν το χέρι. ῾Ο άγιος τους έδειξε το σημείον κοπής μία γραμμή τριγύρω, ομολογώντας το θαύμα. 

Ο ηγεμών εζήτησε συγχώρησι και τον ελευθέρωσε. ῾Ο άγιος διεμοίρασε περιουσία του, ελευθέρωσε τους δούλους του και ήλθε εις μονή ῞Αγ.Σάββα (Παλαιστίνη) διά μοναχός. ῾Ο Γέροντάς του του έθεσε κανόνα να μη κάνη τίποτε χωρίς το θέλημά του, να σιωπά πάντοτε, εκτός μεγάλης ανάγκης να μη ομιλήση. Μέτ᾿ ολίγον διά να τον δοκιμάση τον έστειλε να πωλήση ζεμπίλια εις την Δαμασκό σε ακριβή τιμή. 

Ο πρώην ευγενής και ένδοξος ευρέθη τώρα ῥακένδυτος, άλουστος εις την αγορά. Οι αγορασταί τον ύβριζαν διά την ακριβή τιμή.. εις πρώην δούλος του τελικά τα αγόρασε. ᾿Απέθανε μοναχός εις Λαύρα, ο αδελφός του θανόντος παρεκάλεσε τόν άγιο να συνθέση ένα τροπάριο, ωρκίζοντάς τον εις Θεό. ῾Ο άγιος έγραψε το· «Πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα όσα ουχ υπάρχει μετά θάνατον κλπ..» 

Ο Γέροντάς του τον έδιωξε ως παρήκοον. ῾Ο άγιος ζητούσε συγχώρησι αλλά δεν του έδιδε, τέλος του είπε να καθαρίση όλας τας ακαθαρσίας της Λαύρας με τα χέρια του και τότε θα τον συγχωρήση. ῾Ο άγιος άρχισε την καθαριότητα, βλέποντας ο Γέροντας την υπακοή του και ταπείνωσή του τον ησπάσθη χαίρων και συνεχώρησε.

Ο ᾿Ιωάννης έκλαιε διότι τον εγκωμίαζαν. ῾Ο κανόνας του να σιωπά. ᾿Εφάνη η Θεοτόκος εις τον Γέροντά του και είπε να αφήση τον ᾿Ιωάννη να ομιλή διότι θα υπερβή το ψαλτήριο του Δαυίδ με καινά άσματα, χερουβικούς ύμνους μιμούμενος, ορθοτομήσει δόγματα και στηλιτεύσει αιρέσεις. Μετά την οπτασία αυτή ο Γέρων έβαλε μετάνοια εις τόν ᾿Ιωάννη λέγων· «ώ τέκνον υπακοής Χριστού άνοιξον το στόμα σου και λάλει ό,τι τό ῞Αγ. Πνεύμα φωτίζει την καρδιά σου. 

Ο άγιος συνέθεσε κανόνας εις εορτάς, εις αγίους, λόγους εις Δεσποτικάς και Θεομητορικάς εορτάς και άλλους πνευματικούς λόγους. Μαζί του έγραψε ύμνους και αθλούσε ο άγιος Κοσμάς τον οποίο εχειροτόνησε ο πατριάρχης ῾Ιεροσολύμων βιαίως επίσκοπο Μαϊουμά τον δε ᾿Ιωάννη εχειροτόνησε πρεσβύτερο, όστις ανεπαύθη εν ειρήνη 104 ετών και ετάφη εις Μονή.