Όσιος Δανιήλ ο Στυλίτης

Εζησε εις χρόνους βασιλέως Λέοντος Μακέλλη (457-474). Ητο από Σαμόσατα μεσοποταμίας, γονέων ᾿Ηλία και Μάρθας η οποία ήτο στείρα. ᾿Ενώ προσηύχετο διά να της δώση ο Θεός τέκνον, είδε εν οράματι ότι δύο φωστήρες ως δίσκοι στρογγυλοί από τον ουρανό ήλθαν έως την κεφαλή της. 

Συνέλαβε και έτεκε τον Δανιήλ τον οποίον τον αφιέρωσαν εις το μοναστήρι από 5 χρονών. ῾Ο ηγούμενος δεν τον εκράτησε, ήτο μικρός, όταν έγινε 12 ετών, τον εδέχθη. Μία φορά ο ηγούμενος διερχόμενος από ᾿Αντιόχεια είχε μαζί του και τον Δανιήλ, τότε ο όσιος Συμεών ο στυλίτης -όταν ανέβηκε με την κλίμακα ο Δανιήλ- τον ευλόγησε προφητεύων το μέλλον του. 

Είπε· «᾿Ανδρίζου τέκνον, διότι πολλούς πόνους θα υπομείνης διά τον Κύριον, ο οποίος θα σε βοηθήση να νικήσης έως τέλους τον σατανά». ῞Οταν απέθανε ο ηγούμενος οι μοναχοί ήθελαν τον Δανιήλ, αυτός κρυφά έφυγε και επήγε εις Συμεών τον στυλίτη. ῾Ο Συμεών τον ημπόδισε να υπάγη προσκύνημα εις ῞Αγ. Τόπους λόγω κινδύνων από πειρατάς.

Ο Δανιήλ δεν έκανε υπακοή και εξεκίνησε -καθ᾿ οδόν του εφάνη μοναχός όμοιος με Συμεών στυλίτη και τον έπεισε να υπάγη εις Βυζάντιο. Του εφάνη και Δευτέρα φορά εις τον ύπνο του λέγοντας ότι ο Θεός είναι εις κάθε τόπο, και να υπάγη εις Βυζάντιο. ῾Ο Δανιήλ κατενόησε ότι είναι ο Συμεών ο στυλίτης, ήλθε εις τόν τόπον ᾿Ανάπλουν (τού Βυζαντίου) και εις ναό ειδώλων έμεινε αγωνιζόμενος, όπως και ο άγιος ᾿Αντώνιος. 

Τον εσυκοφάντησαν εις πατριάρχη ᾿Ανατόλιο, ο πατριάρχης τον εκάλεσε και τον ετίμησε, όταν αρρώστησε με την ευχή του Δανιήλ ο ᾿Ανατόλιος ιατρεύθηκε. ᾿Ελεγε· «Ευχαριστώ τους συκοφάντας διότι έγιναν αιτία να σε γνωρίσω». ᾿Εννέα έτη ο Δανιήλ έμεινε εις τον ναό ειδώλων. Είδε όραμα τον Συμεών στυλίτη με δύο λαμπρούς νέους να τον καλή από υψηλό στύλο νεφέλης.

«᾿Ανάβηθι Δανιήλ προς μέ» ο Δανιήλ απήντησε, δεν δύναμαι. Οι νέοι εκείνοι τον ανεβίβασαν ο Συμεών τον ευλόγησε. «᾿Ανδρίζου Δανιήλ και ίστασο γενναίως». ᾿Εγνώρισε ο Δανιήλ ότι ήτο θέλημα Θεού να γίνη στυλίτης. Τότε τελεύτησε ο όσιος Συμεών ο στυλίτης, ο μαθητής του Σέργιος, ήλθε εις Κων/πολι διά να δώση το κουκούλιον του οσίου εις τον βασιλέα, όμως δεν τον ευρήκε διότι απουσίαζε ο βασιλεύς. 

Ερχόμενος εις όσιο Δανιήλ, άκουσε για την όρασι και έδωκε ευλογία το κουκούλι του οσίου Συμεών. ῾Ο Σέργιος είδε και οπτασία να ειπή εις τον Δανιήλ να εξέλθη από τον ναόν και να ετοιμασθή προς αγώνα τρανότερον. Είδε ο Σέργιος ενώ ευρίσκετο εις αγρούς -μία περιστερά που εκάθισε εις τόπον τινα. ῞Οταν επλησίασε η περιστερά έγινε άφαντος. 

Οταν είπε αυτά ο Σέργιος εις τον Δανιήλ, ο όσιος είπε να του κατασκευάσουν στύλον εις τον τόπον αυτόν και ανέβηκε εις τον στύλον δοξολογών τον Θεόν και αρχίζοντας την άθλησι αυτή. ῾Ο πατριάρχης Γενάδιος διέταξε να τον κατεβάσουν απ᾿ το στύλο και τον επετίμησε ως παρήκοο. ῾Ο άρχων Γελάνιος ήθελε να καταστρέψη τον στύλον, τότε έγινε τόση χάλαζα ώστε και τα φύλλα των αμπελώνων έπεσαν. 

Οταν κατέβαινε την σκάλα ο άγιος, είδε ο Γελάνιος τους πόδας του πληγωμένους από ορθοστασία, του ζήτησε συγχώρησι και τον παρεκάλεσε να ανεβή πάλι εις τον στύλον, είπε και του έκαμαν υψηλότερον και στερεώτερον στύλον.

Εθεράπευσε έναν δαιμονιζόμενο ο οποίος έμεινε κοντά εις τον όσιον και έγινε μοναχός. Πολλούς δαιμονιζομένους εθεράπευσε, όπως και την θυγατέρα του επισκόπου Κοτυαείου ᾿Αλεξάνδρα. Το έτος467 μ.Χ. ο βασιλεύς Μακέλλης ήλθε και παρεκάλεσε τον άγιον να ευχηθή να του δώση ο Θεός τέκνον. ῾Ο όσιος του είπε· «Μη λυπήσαι η βαίλισσα το ερχόμενο έτος την τάδε ημέρα θα αποκτήση τέκνον». 

Πράγματι, η προφητεία εξεπληρώθη ακριβώς. ῾Ο βασιλεύς διέταξε και του έκτισαν και δεύτερο στύλο. ῾Η βασίλισσα Ευδοκία, θυγάτηρ του βασιλέως Ουαλεντιανού Γί επεσκέφθη τον όσιον και παρεκάλεσε να έλθη εις τα μέρη της (τά ῾Ιεροσόλυμα). ῾Ο όσιος την ευλόγησε λέγων ότι δεν πρέπει να μεταβαίνη επό τόπο εις τόπον ως ακατάστατος. 

Κάποιοι αιρετικοί από Κων/πολι έδωκαν χρήματα εις μίαν πόρνη (τήν Βασσιανή) να συκοφαντήση τον άγιον η τον μαθητή του. ῾Η πόρνη με πολυτελή ενδύματα ήλθε κάτω από τον στύλο και ενοχλούσε τον όσιο. Μετά από ημέρας έφυγε άπρακτη, κατηγόρησε τον όσιο ότι της ζήτησε δήθεν ο Δανιήλ να ανεβή εις τήν κλίματα προς αυτόν αλλά εκείνη έφυγε. 

Λέγοντας αυτά εδαιμονίστηκε, ωμολόγησε την αλήθεια, ζήτησε συγνώμη από όσιο, ο οποίος την εθεράπευσε και έζησε πλέον με σωφροσύνη. ῾Ο όσιος είπε εις τον πατριάρχη να κάνουν δύο φορές την εβδομάδα λιτανεία (διότι προέβλεπε οργή παρά Κυρίου) ώστε ο Θεός να τους παιδεύση ολιγώτερο. ῾Ο πατριάρχης Γεννάδιος απεφάσισε -παρακινούμενος από βασιλέα- να χειροτονήση ιερέα τον Δανιήλ. 

Ηλθε και ζητούσε να τοποθετήσουν τη σκάλα διά να συνομιλήσουν. ῾Ο όσιος προγνωρίζων τον σκοπόν του είπε· «Ματαίως σ᾿ έβαλε σε κόπο ο βασιλεύς». ῾Ο πατριάρχης με ιερείς του και διακόνους άρχισε υπαίθρια, θεία Λειτουργία, ετέλεσε μυστήριον της ιερωσύνης, ο λαός εφώναζε, «άξιος, άξιος». ᾿Ετσι χωρίς τη θέλησί του χειροτονήθηκε ο όσιος. Τέλος ως ταπεινός εδέχθη και εκοινώνησε τα άγια Μυστήρια. 

Και ο βασιλεύς ήλθε και γονυκλινής εζήτησε τις ευχές του οσίου. Του έκτισε και άλλο στύλο και τον ωνόμασε Διχθάδιο. ῞Οπως είχε προφητεύσει ο όσιος την αϚ (πρώτη) Σεπτεμβρίου έγινε μεγάλη Πυρκαϊά και πολλοί εκάησαν, οικίας και ναούς κατέστρεψε το πύρ. ᾿Ετρεξαν πλήθη λαού, κάτωθεν του στύλου και εζήτουν βοήθεια απ᾿ τον άγιο, τους είπε· «δέν κάνατε προσευχές όπως σας προείπα τούς» είπε να προσεύχωνται ολονύκτιοι και ότι σε 7 ημέρες σβύνει το πύρ.

Μετά από βαρυχειμωνιά όταν οι στύλοι έπαθαν ζημίας, ο βασιλεύς έδωσε εντολή και τους εδιόρθωσαν, καθώς ήτο έφιππος έπεσε απ᾿ το άλογό του, με τις προσευχές του οσίου εσώθη. ῾Ο βασιλεύς Γουβέζιος των Λαζών (ανατολικά Ευξείνου Πόντου) ήλθε με τον βασιλέα Μακελλή εις τον όσιον ο οποίος τους συνεβίβασε και έκαμαν ειρήνη. ῞Ενα χειμώνα από την πολύ παγωνιά ευρήκαν τον όσιο κρυσταλλομένο, λιπόθυμο. 

Τον έρράντισαν με ζεστό νερο και συνήλθε λέγων· «Διατί με εξυπνήσατε; εκοιμώμουν γλυκύτατα.Πρίν λίγο ζήτησα από τον Κύριον βοήθεια και εκοιμήθηκα. ῾Ο βασιλεύς ήλθε και εζητούσε να μη αποθάνη από την πολλή σκληραγωγία, ταύτα έλεγε κλαίων. ῾Ο όσιος εδέχθηκε και εκαμαν άνωθεν αυτού μικρά στέγη. 

Ο βασιλεύς κατ᾿ εντολήν του οσίου έφερε το άγιο λείψανο από ᾿Αντιόχεια, έκτισε εγγύς του στύλου εκκλησία και κελλιά διά τους προσκυνητάς. ῞Ενας αιρετικός κρατούσε ψάρι ψητό και έλεγε· «᾿Ιδού ο εγκρατής Δανιήλ έτρωγε απ᾿ αυτό. ῾Ολη του η οικογένεια εδαιμονίσθηκε, τους έφεραν εις όσιο και εθεραπεύθησαν. ᾿Εκείνοι έκαμαν αργυρά εικόνα και εαυτούς ιστόρησαν εις τους πόδας του, ομολογούντες το θαύμα. 

Κάποιος ῾Εδρανος εκ χώρας Γαλατών με τους φίλους του Τίτο και ῾Εδρανό έγιναν μοναχοί εις τον όσιον, παρ᾿ ότι ο βασιλεύς τους εζητούσε διότι είχον αξιώματα. ῾Ο Τίτος μία εβδομάδα επρόσεχε τι τρώγη ο όσιος του είπε· «τρώγω όσο να μη τρώγω». ᾿Ετσι ο Τίτος μιμούμενος τον όσιον νήστευε, αγρυπνούσε κρεμόμενος (στηριζόμενος) εις κραμαστήρες από τις μασχάλες. Εις το στήθος του επάνω εις σανίδιο είχε βιβλίο και εδιάβαζε έως να κοιμηθή. 

Οσο ύπνο ελάμβανε,... στηρίζοντας την κεφαλή του εις το σανίδιο. ῞Οταν ο αιρετικός βασιλεύς Βασιλίσκος άρπαξε την βασιλεία ήθελε να φονεύση τον ορθόδοξο πατριάρχη τον οποίον εφύλαττον λαός και μοναχοί, έγραψε εις τον όσιον Δανιήλ ότι ο πατριάρχης ήτο αίτιος των ταραχών. ῾Ο όσιος του απήντησε ελέγχοντας και υβρίζοντας αυτόν, λέγων ότι ο Θεός θα του αφαιρέση την βασιλείαν. 

Ο πατριάρχης του έστειλε μεσίτας αρχιερείς και άλλους οι οποίοι κλαίοντες γονατιστοί τον παρεκάλουν να έλθη εις βοήθεια. Ευχομένου του οσίου ήκουσε φωνή ουρανόθεν να καταβή από του στύλου ίνα υπάγη και πάλι επιστρέφει. ῾Ολος ο λαός υπεδέχθη τον όσιον ο οποίος ήλεγχε τον βασιλέα ονομάζοντάς τον «Νέο Διοκλητιανό». ῾Ο βασιλεύς έφυγε λέγοντας· «᾿Ιδού σου χαρίζω την πόλιν και τους πολίτας, ποίησον ως θέλεις».

῞Ενας λεπρός εφώναξε· «δούλε του Θεού Δανιήλ, ελέησόν με και θεράπευσόν με τον ταλαίπωρον. ῾Ο όσιος· «Διατί αφήκες τον Θεόν; ζητείς από άνθρωπο ομοιοπαθή ίασι;

Εάν πιστεύης δύνανται και οι δούλοι του Θεού να σου δώσουν βοήθεια». Του είπε νά λουσθή εις την θάλασσα και τότε ο λεπρός έγινε καλά. ῾Ο όσιος βασταζόμενος διότι δεν ηδύνατο να βαδίση, επορεύετο προς τον βασιλέα. Κάποιος Γότθος από το παράθυρό του τον περιγέλασε λέγων· «᾿Ιδού κι᾿ ο νέος ύπατος». Παρευθύς έπεσε κατά γης και απέθανε. ᾿Ιδών αυτό ο βασιλεύς εφοβήθη και δεν εδέχθηκε τον όσιον εις τα ανάκτορα.

Ο όσιος τίναξε το χώμα των ποδών του και έφυγε παρ᾿ όλον ότι ο βασιλεύς μετενόησε και τον ζητούσε. ῞Οταν επήγε εις το πατριαρχείο, κάποιο μεγάλο φίδι ήλθε και περιεπλέχθη εις τους πόδας του οσίου, ο οποίος το διέταξε να απέλθη χωρίς να βλάψη κανέναν, το φίδι έφυγε προς τον τοίχον και διερράγη. 

Ευλόγησε την ευσεβή ῾Ραϊδα η οποία απέκτησε τέκνον ως προείπε ο όσιος. ῞Οταν ο βασιλεύς ενεδύθη απλά ιμάτια και εζήτησε συγχώρησι από όσιο ο όσιος ως προορατικός τον εγνώρισε, αν και ήτο μετεμφιεσμένος, τον έδιωξε με ύβρεις, ελέγχοντας τον δημοσίως. Τελικά εβασίλευσε ο Ζήνων.

Προγνώρισε τον θάνατό του ο όσιος, έγραψε την τελευταία του διάταξι νουθετών τους μοναχούς του. Τρείς ημέρες πρίν τον θάνατόν του ήλθον εις τον στύλον προφήται, απόστολοι νάρτυρες, όσιοι και άγγελοι και τον ησπάζοντο, τον προσέταξαν να λειτουργήση και μετέδωκε θεία κοινωνία και εις όσους ήσαν άξιοι. Και ο πατριάρχης ήτο εκεί και εις δαιμονιζομένους ο οποίος μόνος έβλεπε και έλεγε κατ᾿ όνομα τους αγίους που ήρχοντο εξ ουρανού εις τον όσιον. 

Ελεγε ότι την 3η ώρα υπάγη εις Κύριον ο Δανιήλ και ότι εξήρχετο το ακάθαρτο πνεύμα απ᾿ εμού. Και ούτως έγινε. ῾Η ῾Ραϊς φιλοτίμως υπηρέτησε προς την ταφήν. Κατεβίβασαβ ευλαβικά απά το στύλο το άγ. Λείψανο το έθεσαν εις μολιβδίνη θήκη ως εζήτησε ο όσιος λέγων· «᾿Εάν έλθουν οι βασιλείς διά να με βάλουν εις πολύτιμον θήκην να μη τους αφήσετε αλλά η πιστοτάτη ῾Ραϊς άς το ενταφιάση ως βούλεται». 

Την ώρα του ενταφιασμού ο ήλιος έλαμψε πιό λαμπρά, εφάνησαν τρείς (3) σταυροί με άστρα άνωθεν του άγ.Λειψάνου και μία λευκή περιστερά πετούσε άνωθεν. ῾Ο πατριάρχης ενεταφίασε το άγ. Λείψανο, έθεσε επάνω του λειψάνου, λείψανα των εν Βαβυλώνι άγ. Τριών Παίδων κατ᾿ εντολήν οσίου διά να προσκυνή ο λαός αυτά, φεύγων και μετά θάνατον την ανθρωπίνη δόξαν.

᾿Εζησε 80 έτη και τρείς μήνες. ᾿Εκοιμήθη τώ 490 μ.Χ.. Τα μαλλιά του 4 πήχεις (περίπου 2 μέτρα μήκος) εις 4 πλοκάμους χωρισμένα και τα γένεια του μακριά χωρισμένα εις δύο μέρη.