Άγιος Μοδέστος

Μόδεστος ερμηνεύεται κόσμιος, εύτακτος. ᾿Εγεννήθη εις Σεβάστεια το 298, εκ γονέων Ευσεβίου- Θεοδούλης. ῾Η μητέρα του ήτο στείρα, με προσευχάς μετά από 40 χρόνια γάμου και ενώ ήτο φυλακή εις τον διωγμό του Μαξιμιανού, εγέννησε το Μόδεστο. Παρεκάλεσαν τον Θεό και έλαβε τας ψυχάς των, έγιναν μάρτυρες κατά την προαίρεσιν. 

Κάποιος Συγκλητικός ανέλαβε και ανέθρεψε τον μικρό Μόδεστο, 13 ετών έγινε χριστιανός. ᾿Επήγε εις τον τάφο των γονέων του και παρακαλούσε να ελευθερωθή από την ειδωλολατρία. Κάποιος χριστιανός χρυσοχόος τον ευρήκε και τον έφερε εις την ᾿Αθήνα. ῾Ο ᾿Αρχιερεύς όταν τον εβάπτισε είδε στύλο πυρός από τον ουρανό έως την κεφαλήν Μοδέστου. 

Μετά την βάπτισή του ιάτρευσε τον αδελφό του χρυσοχόου που εδαιμονίζετο. Την περιουσία που του αφήκε ο πατριός του, την έδωκε εις πτωχούς. ᾿Εζούσε έξω των ᾿Αθηνών, βόσκοντας πρόβατα και ασκητικώς διάγων. Κάποιοι χρυσοχόοι από φθόνο τον επήραν μαζί τους διά εμπόριο εις την Αίγυπτο, τον επώλησαν εις ένα άπιστο και 7 έτη υπέμεινε πολλά, εργαζόμενος ως δούλος. 

Ο άπιστος αυτός έγινε χριστιανός, μετά το θάνατό του επήγε εις ῾Αγίους Τόπους. Εις κάποια περιοχή εγγύς ῾Ιεροσολύμων έβοσκε βόδια. ῾Ο πατριάρχης Πλάτων απέθανε, ο λαός συνηθροίσθη διά την εκλογή νέου πατριάρχου. Κατά το έθιμο, έκλειναν τας θύρας του ναού και όποιος τις άνοιγε με την προσευχή του, εκείνον χειροτονούσαν. 

Κατά θεία οικονομία τότε ευρέθη ο Μόδεστος και καθώς ο άγιος επλησίασε, άνοιξαν αι θύραι μόναι των, τότε τον εχειροτόνησαν, έλαβε το χάρισμα της ιατρελιας των ζώων. ῾Ενός γεωργού, ετάραξε ο διάβολος τα ζώα του (τά βόδια) και έπεσαν κατά γής. Κλαίων ο γεωργός εζήτησε την βοήθεια του αγίου ο οποίος εσήκωσε τά ζώα. 

Μόλις ανεχώρησε τα βόδια πάλι έπεσαν κάτω, ήλθε και πάλι τα εσήκωσε, και έδεσε εις τον ζυγόν την ζώνην του λέγοντας εις τον γεωργό να μη φοβάται. ῾Ο διάβολος εφώναζε· «Με αδικείς Μόδεστε, αυτός ο γεωργός έπραττε ό,τι μού αρέσει, τώρα που επίστευσε εις σε με απαρνήθη, εφάνηκε αχάριστος διότι πολλάκις τον εβοήθησα όταν με παρεκάλεσε». 

Ο άγιος τόν επετίμησε τον σατανά και ανεχώρησε από τον τόπο εκείνο. ῎Αλλη φορά ανέστησε το μοσχάρι ενός πτωχού. Τον συκοφαντούσαν ότι είναι μάγος, οι πιστοί ομολογούσαν την αγιότητά του, εγένετο φιλονεικία και όταν ο άγιος με την ευχή του εθανάτωσε ένα μεγάλο φίδι (=δράκοντα) όπως εκείνοι του το εζήτησαν, τότε επίστευσαν. 

Οι ῾Εβραίοι τον εκατηγόρησαν εις τον βασιλέα. ῞Οταν οι στρατιώτες τον συνέλαβαν και ωδηγούσαν εις βασιλέα, ένας γεωργός ζητούσε να τον ελεήση διότι ψοφούν τα βόδια του. ῾Ο άγιος του είπε· «εν τώ ονόματι του ΚΗΙΧ κάνοντας τον τύπον του Τιμίου Σταυρού, κάλεσον επ᾿ ονόματί μου τον Κύριον, διά θεραπεία των βοδιών σου. 

Εάν εορτάζεις την ημέρα της μνήμης μου θα είμαι πάντα μαζί σου». ῎Εδεσαν τον άγιο εις άγρια μουλάρια να τον σύρουν εις πετρώδη μέρη, όμως διεφυλάχθη αβλαβής. Πάλι τον έδεσαν και συρόμενος έλεγε· «᾿Εάν ο Θεός είναι μαζί μας, τότε ουδείς δύναται να μας βλάψη». ῞Ενας βοσκός του εζήτησε ν᾿ αποκτήση μοσχάρι. 

Ο άγιος διέταξε τα μουλάρια και εσταμάτησαν ευλόγησε τον βοσκό να του χαρίζη ο Θεός κάθε χρόνο ένα ζεύγος βοδιών, ύστερα επετίμησε τα μουλάρια και τον επέστρεψαν εις τον τόπον όπου εξεκίνησαν. ῾Ο βασιλεύς βλέποντας ότι έμεινε αβλαβής, του εκάρφωσαν καρφιά εις τα πόδια και τον βίαζαν να βαδίζη, δέρνοντάς τον και έχοντας κατά γης απλώσει τριβόλια σιδηρά. ῎Εμεινε αβλαβής. 

Οι ῾Εβραίοι, έλαβον άδεια από τον βασιλέα, τον ωδήγησαν έξω της πόλεως, ελιθοβολούσαν τον άγιο από το πρωί έως το μεσημέρι, οι λίθοι εγύριζαν πίσω. ῾Ο ήλιος τότε εσκοτίσθη -τόν έρριψαν εις λέβητα βρασμένου -λυωμένου μολυβιού επί έξι ημέρες. ᾿Εμεινε αβλαβής. ᾿Αναψαν πύρ διά να τον καύσουν αλλά εσβέσθη. Πάλι τον εράντιζαν με βραστό μολύβι, αλείφοντάς τον με πίσσα την κεφαλή του, ωδηγήθηκε εις τόπον αποκεφαλισμού. 

Προσευχήθη να έχη την ευλογία του Θεού όποιος εορτάζει την μνήμη του και ασθένειες να μην εγγίζουν τα ζώα του. ᾿Απεκεφαλίσθη 97 ετών, επατριάρχευσε 38 έτη.