Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος

Ητο επίσκοπος ᾿Αντιοχείας επί βασιλείας Τραϊανού. ῞Οταν ήτο 7 ετών, ο ΚΗΙΧ ενώ εδίδασκε έλαβε τον ᾿Ιγνάτιον και είπε· «῾Οστις δεν ταπεινώση τον εαυτό του ως το παιδίον τούτο, δεν θα εισέλθη εις την βασιλείαν των Ουρανών. ᾿Εγινε μαθητής του Ευαγγελιστού ᾿Ιωάννου τώ 68 μ.Χ. ῾Ο Θεοδώρητος γράφει ότι εχειροτονήθη από τον ᾿Απόστ. Πέτρο. Συνελήφθη και ωμολόγησε εις το θέατρον ᾿Αντιοχείας ενώπιον του Τραϊανού. 

Οι στρατιώται τον εβίαζαν να ειπή «Κύριος Καίσαρ» ο άγιος έλεγε· «Είμαι χριστιανός« ο Τραϊανός τον έστειλε εις την ῾Ρώμη να τον ῥίψουν εις τα θηρία, διά να μη λάβουν οι χριστιανοί τα λείψανά του. Διερχόμενος από Σμύρνη τον υπεδέχθη ο άγ. Πολύκαρπος και πλήθη χριστιανών. ῍Ις την ῾Ρώμη, εις το Κολοσσαίο, ομολογών Χριστόν, είπε ότι ποθεί να αποθάνη διά να ερευνήση τον Κύριον, επειδή είναι σίτος Αυτού και αλέθεται από τους οδόντας των θηρίων διά να γίνη άρτος καθαρός. 

Οι λέοντες τον κατεσπάραξαν εκτός από την καρδιά του. Κατά την ώρα του μαρτυρίου ο άγιος έλεγε συνεχώς την ευχή· «Κύριε ᾿Ιησού Χριστέ,,κλπ..» οι στρατιώτες όταν τον ερώτησαν γιατί λέγει αυτό, ο άγιος απήντησε ότι λέγει αυτό που έχει εις την καρδιά του. ῞Οταν έσχισαν την καρδιά του οι στρατιώτες εύρον γραμμένο με χρυσά γράμματα· «᾿Ιησούς Χριστός». 

Ο,τί λείψανα απέμειναν που δεν τα κατέφαγον οι λέοντες οι χριστιανοί τα ενεταφίασαν και αργότερα τα έφεραν εις ᾿Αντιόχεια (η ανακομιδή εορτάζεται 29 ᾿Ιανουαρίου). Οι χριστιανοί έκλαιον απαρηγόρητα αγρυπνούντες. ᾿Εφάνη ο άγιος εν οράματι ευλόγησε αυτούς, καταφιλών και παρηγορών αυτούς. ᾿Αλλοι τον είδον ιδρωμένον να προσεύχεται διά την σωτηρία της πόλεως. ῾Ο άγιος τόσον μέγας ήτο και εταπεινούτο. 

Εις επιστολή του προς Τραλλησίους γράφει· «Μήπως δεν ήθελα και μυστικώτερα να γράψω; αλλά φοβούμαι μήπως σας βλάψω διότι νήπιοι είσθε. Διότι εγώ δύναμαι να εννοήσω τα επουράνια, τας αγγελικάς τάξεις και τα μυστήρια της Ουρανίου Βασιλείας. ῍Αν και τοσαύτα γνωρίζω μαθητής είμαι ακόμη των ᾿Αποστόλων, πολλά μού λείπουν ακόμη» πρό του μαρτυρίου του έλεγε· «Πύρ και Σταυρός, θηρίον συστάσεις, ανατομαί, διαιρέσεις, σκορπισμοί οστέων, αλεσμός όλου του σώματος και κόλασις του διαβόλου, επ᾿ εμέ ερχέσθω, μόνον ίνα ᾿Ιησού Χριστόν επιτύχω. 

Καλόν εμοί αποθανείν διά ΚΗΙΧ. ᾿Εκείνον ζητώ τον υπέρ εμού αποθανόντα και αναστάντα, μη εμποδίσητε μοί εις ζωήν φθάσαι, ᾿Ιησούς γάρ εστιν η ζωή των πιστών. Μη θελήσετε με μη αποθανείν διά Χριστόν. ῾Ο εμός έρως εσταύρωται. Ουκ έστιν εν εμοί πύρ φιλούντι. ῾Υδωρ ζών, αλλόμενον εν εμοί έσωθεν μοί λέγοι· «Δεύρο προς τον Πατέρα». Ουχ ήδομαι τροφή φθοράς, ουδέ ηδοναίς του βίου τούτου.

᾿Αρτον του Θεού θέλω, άρτον ουράνιον, άρτον Ζωής, ο έστι σάρξ Χριστού και πόμα θέλω το πόμα Αυτού, ο έστιν αγάπη άφθαρτος και αένναος ζωή. Πιστεύσατέ μοί ότι τον ᾿Ιησούν φιλώ τον υπέρ εμού παραδοθέντα. ᾿Εμαρτύρησε το έτος 104 μ.Χ.