Όσιος Ποιμήν

Βιογραφία
Ο όσιος πατήρ ημών Ποιμήν κατήγετο εξ Αιγύπτου, με όλους του αδελφούς του εγένετο μοναχός. ῏Ηλθε η μητέρα των εις την Σκήτη έξω του κελλίου καί έκλαιε. ῾Ο Ποιμήν της είπε· «Που θέλεις να μας ιδής εδώ η εις τον άλλον κόσμον»;
Εκείνη κατενόησε και χαίρουσα απήλθε. ῾Ο όσιος έλεγε· «῞Οταν καλύπτωμε τας αμαρτίας των αδελφών, θα καλύψη και τας ιδικάς μας ο Θεός» - «Εις τον τόπον όπου βάλλεται ο σατανάς, βάλλομαι κι᾿ εγώ» - «όταν κατηγορή τις εαυτόν (αυτομεμφόμενος) υπομένει παντού». ῎Ελεγε ο αββάς Ποιμήν ότι ο Μέγας ᾿Αντώνιος έλεγε· «῾Η μεγάλη δυναστεία του ανθρώπου εστίν, ίνα επάνω αυτού βάλλη το ίδιον σφάλμα ενώπιον Κυρίου και να αναμένη πειρασμόν έως εσχάτης αναπνοής». (ίδε κ.λ.π, εις «Ευεργετινό»).
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείων ἔργων σου, τὴ δαδουχία, λαμπρυνόμενος, τὴ διάνοια, διακρίσεως φωστὴρ ὤφθης ἄδυτος, διασκεδάζων παθῶν τὴν σκοτόμαιναν, καὶ καταυγάζων ἠμῶν τὰ νοήματα. Ποιμὴν Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησας· καὶ τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας· καὶ γέγονας φωστὴρ τῇ οἰκουμένῃ, λάμπων τοῖς θαύμασιν, Ποιμὴν Πατὴρ ἡμῶν ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.