Άγιος Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος Γεώργιος

Ο άγ.Γεώργιος ήτο από Καππαδοκία, στρατηλάτης, ωμολόγησε εις Διοκλητιανό υπέμεινε πολλά μαρτύρια. Εκτυπήθη εις κοιλιά με ακόντιο αλλά έμεινε αβλαβής. Τον έδεσαν εις τροχό διά να ξεσχισθή από κοφτερά σίδηρα. ῎Αγγελος τον έλυσε. Εις λάκκο ασβέστου ο άγιος χώνεται 3 ημέρες, εξέρχεται υγιής, δέρεται με βούνευρα. 

Ο ηγεμών Μαξέντιος εζήτησε σημείο. ᾿Ανέστησε νεκρόν ο οποίος έλεγε ότι ήτο ειδωλολάτρης και εβασανίζετο εις κόλασι. ᾿Ανέστησε το νεκρό βόδι γεωργού ο οποίος επίστευσε και τον εθανάτωσαν. Εις ναό ειδώλων διέταξε ο είδωλο να ομολογήση ποίος είνι ο αληθής Θεός. ῾Ο δαίμων εφώναξε ότι ο Χριστός είναι ο μόνος Θεός, τα είδωλα τότε έπεσον και συνετρίβησαν όλα. ῾Η βασίλισσα επίστευσε, υλακίζεται.. εις φυλακή παρέδωκε τήν ψυχήν της. 

Οι Αξιωματικοί ᾿Ανατόλιος και Πρωτολέων με 1.000 στρατιώτας επίστευσαν και θανατωθέντες έλαβον το στεφάνι του μαρτυρίου. Ο ῞Αγιος πίνει δηλητήριον και μένει αβλαβής. ῾Ο μάγος ᾿Αθανάσιος πιστεύει -ομολογεί και μαρτυρεί. Εις φυλακή ο ΚΗΙΧ αναγγέλει εις άγιο το τέλος του μαρτυρίου του. Εισελθών εις ναό, έκαμε ο άγιος τον Σταυρό του και ευθύς το είδωλο εκονιορτοποιήθη. 

Τέλος απεκεφαλίσθη. Το έτος 919 μ.Χ τρείς αδελφοί εξ ᾿Αχρίδος εις ῞Αγ.῎Ορος, ήθελον να κτίσουν ναό και ηύχοντο εις ποίον άγιον θα εορτάζη. ῾Ετοίμασαν το ξύλο (σανίδα) για αγιογράφησι. Τη νύκτα με ουράνιο φως ήλθε εικών ῾Αγίου Γεωργίου από άγνωστο μέρος. ῾Η μονή ωνομάσθη «Ζωγράφου». ῾Η εικών αύτη υπήρχε εις τη μονή Φανουήλ εις Λύδδα (πλησίον ᾿Ιόππης). Συνεχώς εθαυματουργούσε. 

Μία ημέρα παρουσία μοναχών η αγιογραφία της εικόνος απεσπάσθη από το ξύλο και άφαντη έγινε. ῾Ο ηγούμενος είδε τον ῞Αγιο Γεώργιο να του λέγη· «Μη λυπείσθε, εύρον την μονήν μου εις τον κλήρον της Θεοτόκου -εις τον ῎Αθωνα, σπεύσατε εκεί και εσείς διότι εδώ θα ξεσπάση οργή του Θεού διά τας αμαρτίας χριστιανών. ῎Ηλθον όλοι οι μοναχοί της μονής Φανουήλ εις μονή Ζωγράφου και είδον την θαυματουργόν εικόνα του μεγαλομάρτυρος Γεωργίου..

Επεσκέφθη ο επίσκοπος Βοδενών τη μονή, δεν επίστευε ότι ήλθε από την Λύδδα η εικών.. ήγγισε με το δάκτυλό του την παρειά του αγίου και ώ! Τών κριμμάτων Σου Κύριε! -εκόλησε το δάκτυλό του και δεν ηδύνατο να ελευθερωθή έως ότου έκοψαν τον πρώτο σπόνδυλο του δείκτου. Φαίνεται έως σήμερον το τμήμα αυτό του δακτύλου κολλημένο εις παρειά του αγίου.